Idioot vroeg naar bed gaan zorgt er ook voor dat we idioot vroeg wakker zijn. We bestelden geen ontbijt in de herberg, dus gaan op zoek naar een bar die op dit uur al open is. Niets, zo lijkt het. De bakker is wel open, en weet zelfs een bar die open is. Om met Mieke te spreken: caminocadeautje! We ontmoeten er 1 van de hospitaleros uit Roncesvalles die ook op pad is gegaan.

Daarna richting Logroño: we passeren de Navarra/Rioja grens, komen langs het stalletje van de dochter van Felisa, waar we een stempel krijgen en na de brug over de rivier even later voor de kathedraal van Logroño. In een cafe drinken we koffie en we houden een excursieuurtje. De dames gaan shoppen en Jan en ik maken nieuwe vrienden: een groepje gepensioneerden gaat elke week naar Engelse les om daarna samen koffie met churros in het cafe te nuttigen. Leuke mannen met leuke verhalen.

We moeten nog 12 km verder, naar Navarrete. De camino gaat lang door het park de Granjera. Bij het meer aan het eind daarvan is nog een leuke bar. Pauze, en dan die laatste zes… Middagkilometers voelen zo heel anders dan ochtendkilometers, maar we halen het natuurlijk wel. Straks weer eten…