20 mei, 30 km, Col de Somport – Jaca, half bewolkt, 16 graden.

Ook deze etappe is zeer indrukwekkend. Niet alleen door de enorme daling van 1680 meter naar 800 meter maar ook door de overweldigende natuur.

Het was heel helder vanochtend en na 15 uur zou er regen komen. Ik wilde eerst wachten tot na het ontbijt van 8.15 uur. Ik had vergeten de wekker uit te zetten en was gewoon om 6.30 wakker. Wat was ik blij dat ik met Daniel en Johanna op pad ging.

Voor de daling nog even naar Frankrijk, met besneeuwde bergtoppen kijken.

Hier in Spanje vind ik mijn vertrouwde gele pijlen. Maar ook bij een gevaarlijke afdaling een hek met leuning. Ik heb niet veel nodig, maar dit geeft me net even dat beetje meer vertrouwen dat ik niet kan vallen. Het eerste deel daalt met grote traptreden.

Ook als we dalen hebben we nog zicht op de besneeuwde bergtoppen.

Na bijna 2 uur komen we in Canfranc station. Bekend om een heel oud spoorwegstation, dat door omstandigheden bijna niet is gebruikt. Het is nu als cultureel erfgoed bewaard gebleven. Een toeristische attractie waar je ook rondleidingen kunt krijgen. Wij nemen daar alleen ons ontbijt. (Voor mij dan het 2e ontbijt, want zonder eten kan ik niet starten…?)

We volgen de rivier, dan rechts,dan links. Een pad omgeven met heerlijk ruikende brem. Licht dalend, zodat we makkelijk lopen.

Het vele smeltwater van de sneeuw, geeft grote watervallen.

De gele pijlen zijn onze wegwijzers.

Er is hier veel nagedacht over de veiligheid. Als we oversteken is er een tunnel bedacht. Deze lijkt wel heel laag, het valt mee, ik kon er net niet staan. Zie de gele pijlen, die wijst echt naar beneden….

Aan het einde van de dag wordt het heel donker. We zien de regen vallen, maar bij ons zijn het maar een paar druppels. Intussen gaan de km doorwegen. 30 km blijft ver voor mij. Voor deze dag heb ik een uitzondering gemaakt. Anders zou ik alleen achterblijven in een herberg. Keuzes….er is dan soms een wankel evenwicht tussen wat ik kan (of denk te kunnen) en wat ik wil. De Camino leert mij dit goed te voelen, en soms heb ik dan weer even die grens nodig.

Bij het centrum van Jaca ligt dit mooie kasteel. Ook nu is de lucht dreigend. Deze donkere lucht zorgt voor een extra mooie foto.

Nog even site seeing langs de kathedraal en vandaag hebben we Tapas… Dat is lekker.