Woensdag 23 mei 2018, van Ramellosa/Nigran naar Vigo, 25km en 20 graden. Zon en wolken.
Een nachtje slapen in een eigen kamer is een leuke afwisseling, ook al hoor ik door de muren nog heel zacht gesnurk. Doorslapen lukt niet zo goed en als ik wakker word schijnt de maan binnen, prachtig is dat. We gaan om half 8 op pad om ergens te ontbijten. Over een oude Romeise brug lopen we naar de straat waar een bakkertje is.
Dan op pad en het wordt al snel warmer. De kustroute wordt niet goed aangegeven waardoor een navigatie app onmisbaar is. Het is wel mooi zo vroeg in de morgen.
We maken een doorsteek om een hoek af te snijden maar dat is ook gelijk flink klimmen. Daardoor zien we ook een oude kerk en een vervallen kerkje of kapelletje.
Als we eindelijk ergens koffie kunnen drinken zien we dat we nog niet zoveel kilometers gelopen hebben. Af en toe een stukje strand en steile wegen houden best wel op.
De wandeling daarna verloopt makkelijker, we zijn na een pauze aan de zee al snel aan de rand van Vigo.
Niemand vindt het leuk om een heel stuk door de stad te lopen en langs een drukke weg al helemaal niet. Vigo is een grote stad en ons hostel ligt midden in de stad en hoog. We moeten flink klimmen om op de eindbestemming te komen. We komen langs de haven en zien een kunstenares in actie. Gelukkig hebben we in dat hostel een kamer voor ons viertjes met een eigen badkamer.
Even bijkomen en dan terug voor een drankje en daarna opfrissen en naar de wasserette. Daarna gaan we eten, een menu del dia lijkt ons wel wat maar helaas, dat is maar tot 5 uur. Gaan we een andere zaak opzoeken. Twijfelen waar zorgt ervoor dat we nog meer kilometers gemaakt hebben vandaag. Wanneer we uiteindelijk weer bij het eerste restaurant uitkomen blijkt dat toch een goede keuze. We eten er heerlijk. Morgen nog een klein stukje langs een zeearm en dan zullen we geen zee meer zien.
Mooie verslagen en prachtige foto’s. Bedankt daarvoor. Nog veel moed en doorzettingsvermogen.