23 april, 24 km, bewolkt, een paar druppels, 20 graden, Le Puy – Saint Privat d’Allier

Waar ligt Le Puy, misschien vragen velen zich dat af…? Naar St. Jean Pied de Port is het volgens het lichte Michelin boekje 729 km. In etappes van 20-25 km is dat 29-36 dagen. Ik ga voelen wat kan, en zo mag het zijn. Eind mei, begin juni kan ik dan in St. Jean Pied de Port aankomen.

De etappe vandaag is 23,5 km en staat aangegeven als middelzwaar. Dat lijkt misschien niet zo op onderstaande kaart, maar de stijging is van 630 naar 1206 meter. Weliswaar verdeeld over 18 km, maar toch. En ik mezelf maar afvragen, waarom het zo zwaar voelt….?

Deze ochtend was bijzonder emotioneel. In de kathedraal krijg ik de zegen mee. En met mij samen ik schat wel 100 anderen, die ook op pad gaan. Ik krijg een medaillon met een beeltenis van de Madonna en wat zo mooi was, mijn Camino maatjes Jacques, Olivier, Patrick en Sabine waren allemaal vroeg opgestaan. Dat deed me heel goed. De dienst met na afloop de zegen, begon om 7 uur. Voor alle pelgrims werd de trap naar buiten opengemaakt. Geweldig! Dan ga je ver afdalen om op de route te kunnen komen. Ik vind het ook spannend weer. Een onbekende route, zal het wel gaan. Men zegt een hele mooie route, naar ook heel zwaar.

En mooi is deze dag zeker!

Even terugkijken om de Sky Line van Le Puy te zien.

Voor het eerst op mijn camino’s zie ik een pakezel. De mevrouw vindt het wel goed dat ik een foto maak. Zo te zien hebben ze een goede band.

Het is deze ochtend bewolkt en nog erg benauwd. De kleuren van de lucht geven niet veel contrast. Deze is wel heel mooi, door de diverse grijstinten van de bergen.

Een smal pad over een bergtop, leidt ons naar het hoogste punt. Het valt me reuze mee, hoeveel pelgrims ik zie. De meeste komen uit Frankrijk, maar ook uit Zuid Afrika en Canada.

Na de top gaan we dalen. Een schitterend pad met diepe dalen. Deze 2 dames zijn Lauren en Betty, de 2 Canadezen. Het toeval wil dat ik deze foto maakte, aan hen beloofde om de foto te sturen, en nu slaap ik zomaar bij hen op de kamer. Ik had ook een heel leuk gesprek met de man uit Zuid Afrika. Hij zei me dat hij de Camino doet omdat hij niet veel geld heeft om zolang te reizen. Ik kijk hem aan en zeg dat hij rijk is, als hij de Camino doet. Het zette hem aan tot nadenken en hij vond dat ik gelijk had.?

Het allerlaatste stuk van 2 km daalt over een heel steil pad, met grote keien. Die kennen we wel. Met goed uitkijken en met behulp van mijn stokken vind ik hier mijn weg. Een prachtig pad, de blaadjes zijn volop aan de bomen aan het komen. Het is een oase van groen.

Ik kan om 16 uur pas terecht in de gite, L’accueil de Randonne. Er is hier ook een bar, dus ik ga eerst maar even het etappebiertje drinken. Een panache hier in Frankrijk.