17 april, zonnig 0-14 graden, geen wind, Hermitage de Notre Dam – Col du Beal

Ik keek deze ochtend uit het raam van het klooster en ik zag de zon opkomen. Een magisch moment van donker naar licht. Slechts enkele minuten kun je dat fotograferen. Mijn dag kon toen al niet meer stuk. De bergen in diverse kleur nuances oranje en rood, een klein beetje bewolking aan de horizon.

Het was een bijzondere ervaring in het klooster. In een kleine gebedsruimte een keer vespers en een keer laude meegemaakt. Gebeden en gezongen, ik kon meezingen. Het doet wat met me. De ogen van die zusters stralen en zo ontvang ik veel. Daarna was er strikt om 8.30 uur ontbijt. Deze keer dan ook geen vroege vertrek. Dichtbij het klooster was dit beeld van de heilige Antonius precies door de zon verlicht toen ik er langs kwam.

De route vandaag was wederom heel heuvelachtig. De heerlijke zon helpt me om er optimaal van te genieten. Er is geen wind en dat maakt het heerlijk. De eerste dag dat ik op pad was in mijn wandelrokje. Ik had het absoluut niet koud. Wel gek want de temperatuur in de ochtend was net boven 0. Ik realiseer me dat de wortels van de bomen een hulpmiddel zijn. Er ontstaan een soort trappen, waardoor het makkelijker klimt. Zodra ik dat zo voel, is het meteen geen lastig pad meer.

Het is ook meer open. Ik daal en stijg over boerenweggetjes met prachtige uitzichten, zoals over het dorp La Chamba.

Daarna begint de lange stijging naar Col de la Loge. Hier begint een langlaufgebied. Prachtige paden door de bossen.

En langs heidevelden. Nu nog helemaal bruin, dat zal in augustus wel kleurig zijn.

Tot mijn verbazing lag er nog sneeuw hier en daar. Ook op het wandelpad. Mijn blote benen in de sneeuw. Dat is toch een vreemde gewaarwording.

Na de bossen is er een open gebied voor de langlaufers. Glooiende hellingen met wel over 360 graden uitzicht. Zo mooi, ik werd er helemaal stil van.

Over de weiden ging ik zelfs tot 1411 meter hoogte. Kun je je voorstellen. Omhoog klimmen met rugzak en zo heel de omgeving kunnen zien?

Nog een heuvel te gaan…..Die daarginds ligt, recht omhoog.

Dan zie ik de gite van Col du Beal liggen.

Zo, deze dag zit erop. Op de hoogte van 1390 meter. Tot half maart lag hier nog voldoende sneeuw om te langlaufen. Nu 4 weken verder, loop ik hier op mijn weg naar Santiago. Een geweldige dag!

Proost!