4 april, regen, later buien, 20 km, Chatellus – Dun les places
Dankbaar en blij voel ik me vandaag. Op de eerste plaats door de hartverwarmende, gastvrije ontvangst door Paul in Chatellus. Een pareltje op mijn Camino. Maar ook voor de reacties en heel motiverende berichtjes, die ik van vele lezers, vrienden en familie ontvang. Het doet me heel goed.
Bij vertrek regende het. En omdat het de hele nacht had geregend, adviseerde Paul me een route over de weg naar Marigny-l’Eglise. Het pad was door de regen te diep uitgesleten en daardoor belastend voor de enkel. Een klein weggetje, zonder verkeer, wel verhard.
Tot aan die brug daar op de achtergrond, daal ik naar beneden. Ook vandaag is het, net als gisteren een voortdurend stijgen of dalen, door de schitterende Marvan.
De rivier de Cure is in dit gebied duidelijk aanwezig. Ik had eerst ingeschat dat een route aan de west kant van de Cure mogelijk verder van de rivier zou liggen en droger zou kunnen zijn. Ik vraag het aan een omwonende en die zegt dat de rood wit route (GR) toch beter is, want….er is een brug. 2 planken breed, met gelukkig een leuning….
De stijging is tot 600 meter over een bospad, zeker een stijging van meer dan een uur.
En als ik omkijk…….
Ook hier heeft het veel geregend en tref ik onder water gelopen paden. Bij een durf ik echt niet er overheen. Het water was zeker 30 cm diep en het zag er glad uit. Het laatste alternatief zou zijn…. schoenen uit. Gelukkig vind ik een andere weg, iets verderop.
Ondanks de regen, neem ik tijd om rond te kijken. Ontluikend voorjaar….
De 2e dag vanaf Vezelay zit er op. Deze keer slaap ik in hotel l’Auberge Ensoleillee in Dun les Places. Deze is precies goed, om rond de 20 km te blijven.
Hoi Mieke, ik lees regelmatig met veel plezier je blog. Het lijkt me super ooit ook zo lang op pad te gaan. Voorlopig kan ik alleen maar terugdenken aan de korte maar zeer bijzondere Camino die ik in 2013 met Anita maakte. Ik wens je nog een goed vervolg man je Camino!
Nou Mieke, wat een avontuur weer. Het is daar prachtig zo te zien. Wandel je nu weer helemaal alleen? Knap hoor. Succes morgen.
Weet je, Mieke, ik kijk gedurende de avond al een paar keer in de i-pad of je al “binnen” bent…..ik loop in gedachten met jou mee, merk ik. Mooi om met jouw ogen mee te kijken: dank je wel dat je dit “alles” met ons deelt, ook de regen en de modder en de zon van de mensen en de cadeautjes van de natuur.
Voor morgen weer een goede tocht! Liefs!
Wat doe je het toch knap Mieke!
Dit stuk van de GR route hebben Ko en ik gelopen in 1979 weliswaar in de zomer en wij ontmoetten daar ergens in de buurt van Vezelay Toon Hermans. Mooie herinneringen ……
Geniet van je tocht, de natuur en iedereen die je ontmoet. Wel wens ik je vanaf nu droge paden toe.
Wat genieten we elke dag van je reisverslag. Dikke knuffel uit Alphen. Xxx
Mieke,
Ik blijf het heel knap van jou vinden om iedere keer een andere route uit te stippelen als je geconfronteerd wordt met hindernissen zoals boomstammen die over de paden liggen, wateroverlast, modder.
Wow, een bijzondere reis, buig voor je? .. Wat een lef.. Strong women!! Toi toi
Dappere Mieke, vol bewondering volg ik je elke dag. Heerlijk ik geniet met je mee. Succes morgen en de dagen erna.
Warme groetjes Nelly
Wat is het daar mooi op zich al pareltjes geweldig Mieke.
Je doet het heel goed hoor knap van je.
Proost, lekker wandelbiertje! Dat smaakt goed zo te zien.
Ik zou met zwabberbenen dat smalle bruggetje over zijn gegaan. Gelukkig was er een leuning. (maar dan nog!)