3 maart 2018, sneeuw, 3 graden

Om te ervaren hoe het voelt om in de heuvels te lopen kiezen we deze winterdag voor de N70. Een rondwandeling met uitsluitend stijgen en dalen. Van harte welkom, speciaal voor degenen die voor het eerst meelopen. Een sfeer van ont-moeting, delen en genieten van dit heuvelachtige landschap. De route staat volledig met donkergroene paaltjes gemarkeerd. Hier en daar met een witte pijl erop. Kan niet missen.

Het was weliswaar code geel voor het midden en zuiden van het land, maar de snelwegen waren goed. Geen probleem. Vandaag waren we met 16 totaal, nogal wat zieken door de griep.

Een klein laagje sneeuw maakt het net een beetje mooier. De kale bomen geven een contrast in het glooiende landschap.

In Beek staat het wasvrouwtje aan het bevroren watertje.

Een eindje verder is de fontein met ijssculpturen te zien.

Na Beek gaan we weer stijgen, vlak voor de Duivelsberg gaan we naar het uitzichtpunt.

Dat is toch ook bijzonder een reiger die helemaal ineen gedoken zit en zelfs blijft zitten als we er 2 meter naast passeren. Zijn oog blijft oplettend, knippert af en toe, verder roerloos. Zo mooi heb ik een verenkleed nog niet gezien van dichtbij. Zou de vogel ziek zijn…?

We pauzeren in het pannenkoeken restaurant de Duivelsberg. Dat gaat in de winter om 12 uur open. We lopen stevig door en kwamen daar om 11.50 uur aan. Daarna gaan we over de Stollenberg en de Boterberg.

En wat is fijner dan de wandeling afsluiten met een etappedrankje? Dat doen we bij restaurant Tante Koosje aan de Berg en Dalse weg.

Tot een volgende keer!