26 oktober 2017, 18 km, zonnig 25 graden
Een uitdaging vandaag voor mijn dames Mariet. Afdalingen waar uitroeptekens bij staan zijn niet voor de poes. ? Zo was dat van Acebo naar Molinaseca.
Wat in deze periode een uitdaging is, blijkt het vinden van een winkeltje te zijn die open is. En een bar waar we kunnen ontbijten. De bar in Rabanal aan het begin van het dorp zou open zijn, maar toen we er om 7.30 uur aankwamen, was alles gesloten. Wat vinden we…..? Het nieuwe hotel/herberg aan het einde van het dorp biedt ontbijtbuffet. Dat komt goed uit! Een Camino kadootje. Daarna gingen we op pad. De zon tovert lage schaduwen over de bergen en komt snel tevoorschijn.
Het is toch niet te geloven, zoveel mooi weer en dat voor eind oktober. Ook in de ochtend is het al 10 graden. Zeker niet te koud voor mijn wandelrokje…. De daling valt nog echt mee en het pad is goed te doen. Mariet doet goed haar best.
Via zo een mooi pad zien we het eerste huis van Riego de Ambros. Oud en vervallen met een houten balustrade. De rode aarde van het pad kleurt er mooi bij.
De mensen uit het dorp, zitten langs de weg om ons Buen Camino te wensen. Zoveel er langskomen…voor ons voelt het speciaal.
Dan gaat het beginnen. De afdaling van 4,7 km naar Molinaseca. Heel goed opletten waar je je voeten zet en als je niet zeker bent, even gaan zitten.
Het is echt heel zwaar en vooral als je angstig bent valt het niet mee. We blijven goed langs de bergkant, vooral niet te dicht bij de afgrond.
We krijgen hulp van Frank die ons tegemoet liep.
We zijn trots het lukt ons!
Het is bijzonder mooi. Als we even de tijd nemen om rond te kijken. De herfstkleuren laten zich voorzichtig zien.
Dan zien we eindelijk Molinaseca aan onze voeten liggen. De grote weg kronkelt onder ons naar boven en beneden. Dat kun je ook doen, maar die is 4 km langer. Bij regen zeker overwegen.
Hier hebben we uitgebreid pauze en gaan door naar Ponferada. Een saaie weg, in vergelijking met de mooie afdaling. Dat hoort er ook bij! Zoals gewoonlijk zijn de laatste km het zwaarst. We klimmen het viaduct op om via de weg om Ponferada heen weer terug naar de herberg te lopen.
Deze keer slapen we in de algemene herberg San Nicolas de Flue.
Weer een mooie maar pittige wandeling vandaag. Ook even stoppen om te genieten. Succes verder
Geweldig wat een mooie maar moeilijke wandeling petje af voor jullie.
Het gaat heel goed.
Een feest van herkenning.
Hou me vast!
Het is dat ik hier een feest te vieren heb
en bij een dierbare met een jobstijding moet zijn.
Mijn camino ligt voorlopig hier.
Geniet van wat komen gaat. Hoe dichter bij San Iago, hoe dichter bij jezelf (en anderen).
Geweldig wandelaars. Wat een heftige afdaling en wat hebben jullie het goed gedaan. Angsten overwonnen. Wees trots op jullie zelf. Mooie foto’s met teksten weer. Genieten. Heel veel wandel/camino plezier en veel sterkte nog met alle moeilijke tochten. Lieve groet Roza
Dank je Roza, erg leuk dat je ons volgt