25 juni 2017, 23 km, Sarria – Portomarin;half bewolkt 27 graden

Hier vanaf Sarria zijn vele grote groepen onderweg. Scholieren en ook gezinnen met jonge kinderen. Zowel in Sarria als hier in Portomarin is alles vol. Ook de herberg van Don Alvaro was vol en daardoor werd ons een plekje in het gloednieuwe pension aangeboden. We hadden daar prachtige 2 persoonskamers. We hebben het verdiend! Zo konden we ons verheugen op een goede nachtrust.

Na een goed ontbijt gaan we Sarria uit. Het begint direct met een stevige klim.

En daalt terug om de rivier Rio Celeiro over te steken. Dit is Ponte Aspera, een oude romaanse brug.

We stijgen fors door een bosgebied en later over kleine boerenweggetjes. Diep onder ons ligt de grote weg. Het is dan nog een beetje mistig, maar we zien al dat het een mooie dag wordt.

Pas na 12,4 km hebben we pauze bij Casa Morgade. Hier word ik enthousiast ontvangen. Ik heb hier een aantal keren overnacht en ga er pauzeren als we van Sarria naar Portomarin gaan. Een fijne plek, met zeer vriendelijk personeel.

Het mooie groene Galicië is een lust voor de wandelaar. Kleine paadjes, ommuurd met oude stenen en begroeid met allerlei plantjes. De bloemen aan de kant van het pad, trekken vele vlinders aan. We zien veel soorten, die ik niet meer in Nederland zie.

Yes! De mijlpaal van 100 km is bereikt. 680 km afgelegd, waarbij we alleen aan de volgende dag denken. Maar nu….met 100 km nog te doen, komt het eind in zicht. We tellen af. Nog 4 wandeldagen. Gaat het ons lukken??? We gaan ervoor. Nu al ben ik trots op ons dat we zover zijn gekomen.

Zo dicht bij Santiago zie je ook steeds meer winkels. Schelpen, stokken, zonnehoeden etc. Vooral voor de vele nieuwkomers, die daar nog wel interesse in hebben.

Al van verre zie je Portomarin liggen. Aan een stuwmeer en Rio Mino. Portomarin is helemaal herbouwd op de heuvel aan de andere kant van de rivier. De oude stad is onder water. Nu niet te zien.

We dalen van 660 naar 400 meter in 5 km. Vooral het laatste stuk is steil. Naar Portomarin zijn nu 2 mogelijkheden. Een gevaarlijke (die deden we vorig jaar) en een veiligere. We kiezen voor de laatste. Wetend dat je op gevaarlijk terrein gemakkelijk kunt vallen en we willen graag zonder blessures in Santiago aankomen.

We slapen in herberg Mirador, meteen over de brug, naar links. Met restaurant, zodat we hier vanavond ook kunnen eten.