28 oktober 2016
“Onderweg zijn” en naar huis gaan….
In Santiago aankomen is nog iets anders dan er echt al zijn. Alle herinneringen komen langs en in gedachten ben je nog steeds onderweg. Een dagje in Santiago blijven is dan ook goed om te “landen”.
In de avond van aankomst genieten we vsn Queimada. Een Galicisch gebruik met verwarmde sterke drank, koffiebonen en citroenschillen. Het zorgt ervoor dat kwade geesten worden verdreven. Henk bereidt het drankje…In dezelfde bar was daarna een concert met o.a. Pink Floyd muziek. Terug naar jeugdsentiment….
Natuurlijk wordt er de andere dag geshopt…Een beetje rondkijken in Santiago hoort erbij. Zelf vind ik het erg leuk met een gids van Freetours. Dagelijks om 11 uur vanaf het plein voor de kathedraal.Het is dag van 27 graden en dat voor eind oktober. Enkele foto’s van monumenten in de stad:
Deze middag eten we in mijn favoriete restaurantje met uitstekende vegetarische maaltijden.(in het straatje Entre Ruas) Veel verse groente uit eigen tuin, met zorg bereid. Na de pelgrimsmenu’s wordt dit weer extra gewaardeerd. Zo hebben we tijd om in de avond op tijd in de kathedraal te zijn voor de mis en de Butafumeiro. Een spektakel wat je echt niet mag missen. Een wierookvat van wel 60 kg met ook nog eens 40 kg kooltjes. Omhoog getrokken en door de kerk geslingerd door 6 sterke mannen in rode fluwelen kleren. Het maakt veel indruk! Daar zien we veel van onze camino maatjes terug.
Dan samen naar een Tapas restaurant. Pimientas de Padron, Kroketjes, champignons in kloflooksaus, wat brood en wijn. Een fles van 1,5 liter ….die gaat met 5 wel op.
Ook nu, eind oktober was er nog volksmuziek op het grote plein. Henk en ik gaan er nog even heen. Spaanse sfeer proeven. Het enthousiasme van de muzikanten is aanstekelijk en ieder deinst mee op de muziek.
Afscheid nemen is steeds weer met een beetje weemoed terugdenken aan deze super mooie camino. Samen met Hariette en Pianne op het vliegveld.
Tot ziens allemaal! En voor wie nog eens op weg gaat, een nieuwe camino, BUEN CAMINO…Het gaat jullie lukken.
Heesch – ” Brabant”____________
Hoi Mieke,
Wat leuk dat wij, Dori en “Ikke”…. Jo.!!
Jou de hand konden schudden, toch weer een bijzonder moment.
Henk is mijn vriend vanaf mijn 18.jaar. kuieren wij samen.
Probeer hem steeds te helpen als het even niet lukt.
Dat is natuurlijk wederzijds, dat is het mooie van oprechte vriendschap.
En zo nu en dan koester ik dat graag.
Dank je Mieke, ………… voor het zorgzame, je begrijp mij wel.!
—- tot OOgjes ..”Ikke”… Jo van den Akker.
Het lijkt me geweldig om daar aan te komen maar ik ben geen loper dus dat zit er niet in jammer hoor. Maar ik heb echt genoten van jullie en ben erg trots dat het is gelukt.