26 oktober 2016, 22 km, prachtig weer 25 graden

De een na laatste dag vandaag. Tijd om ons af te vragen….wat doet een camino met je? Soms weet je het niet meteen….Zomaar een tekst, door Toos gekozen, als afsluiting van de dag. Zie tekst op de 2 foto’s.Dit raakt mij…..

Zo was het vanochtend….de rijp nog op het gras na een koele, heldere nacht. De zon schijnt voorzichtig nog, om het gras te drogen.

En in de heuvels ochtendnevel. Zo wil je toch wel elke dag starten?

Wat doet de camino? Enkele reacties vandaag:

Je voelt je zo blij en trots op je lichaam, dat je gezond genoeg bent om 800 km te kunnen lopen. Nooit gedacht dat ik dat zou kunnen. Vertrouwen….

Je hoofd is tot rust gekomen.

Geen verleden, geen toekomst, alles ligt open. Je leeft in het nu.

Blij zijn met kleine dingen. Je hebt zo weinig nodig om happy te zijn.

De warmte en vriendschap die je van anderen mag ontvangen.

Zo waren we vandaag onderweg. Een wandeling weg die zich dan rechts, dan links van de autoweg slingert. Meest door de bossen, die de mooie herfstkleuren laten zien.

We hebben vandaag 2 keer pauze. De eerste keer na ruim 9 km. Bij A Calzada. Een geliefde plek van pelgrims en de eerste na Arzua. We ontmoeten hier weer onze camino vrienden. Steeds vaker zie ik ook de “camino smile” . Zo mooi om te zien ontstaan.

Dan nog weer 9 km lopen voor we bij Brea pauze hebben. Dan nog 4 km door eucalyptusbossen. Kun je je die geur voorstellen? Zowel de bast, als de blaadjes, als de vruchten die de boom maakt. Heerlijk! Immense rechte stammen torenen boven ons uit.

We slapen in herberg Porto de Santiago. Een prima herberg met een fijne sfeer.