20 oktober 2016, droog 12-20 graden

Wie ben ik dat ik hier mag lopen?

Wie ben ik dat ik hier kan lopen?

Waarom volg ik dit pad?

Zoek ik mezelf in die ander?

Laat mij Jou dan vinden……

Van: Frans Jorisse

De etappe van vandaag heeft een stijging van maar liefs 700 meter en daarmee is het een van de zwaarste van de camino. Tot aan Herrerias, dat is 12 km, is het vals plat te noemen. De stijging is dan slechts 100 meter. We lopen langs de weg en gaan regelmatig onder de hoger gelegen snelweg door.

In Valcarce bezoeken we nog even een kerkje. Hier zijn veel kerkjes open en dat heeft altijd een speciale sfeer. Ook kunnen we een stempel vinden voor het pelgrimspaspoort.

In Valcarce is ook een standbeeld van de pelgrim. Nog 190 km  te gaan…

Dan begint de stijging van 600 meter in 7 km. Dat is heel veel! We nemen dan ook de tijd. Over dit laatste stuk doen we 2 uur… .Eerst hebben we een heel steil pad door een bos.

Na Laguna is het een pad met aan weerszijden uitzicht. Het is zeer mooi. Inmiddels is het zonnig. Zwoegen en zweten….!

En dan…bereiken we vlak voor O Cebreiro de grens met Galicie. Ik ben inmiddels zeer moe en sta even uit te blazen.

Onderweg kom ik een heuse slang van zo een 70 cm tegen. Ik schrik wel even, maar ik denk dat de slang harder schrok. Nog net op tijd kan ik mijn fototoestel pakken…..

Rond 16 uur komen we in O Cebreiro aan. Een dorp boven op de berg met o.a. een zeer oude kerk, huizen van leisteen rn rieten daken.

Na het pelgrimsmenu gaan we nog even naar de kerk voor de pelgrimsmis. We ontvangen de zegen voor de rest van onze tocht.