13 oktober 2016, half bewolkt, paar druppels. 🙂 17 graden

Het is nog donker als we door de straten van Leon sluipen we naar een cafe en ontbijt. Die vinden we snel en met gevulde maag gaan we Leon uit. Na 2 km vinden we het Parador, waar je ook kunt slapen, met tarieven die vele malen hoger zijn dan in de herbergen.

Elly en Tiny poseren nog even bij het pelgrimsmonument.

Het is heel druk in Leon en het duurt 8,5 km voor we de stad uit zijn. Dan komen er 2 mogelijkheden. Langs de grote weg naar Villadangos of door een natuurgebied. Wij kiezen voor het laatste. Hiervoor moet je goed opletten. De pijlen zijn zwart gemaakt en proberen je toch naar de grote weg te wijzen. Wij gaan gelukkig goed…..

Voorzichtig kondigen de heuvels zich aan. Een glooiend landschap spreidt zich voor ons uit.

Door de hevige regenval van de afgelopen dagen is het stof van de bomen. Het ziet er weer fris uit en de bomen beginnen met hun herfstkleuren

.
Vooral het deel na Fresno del camino is zeer de moeite waard. Een pad over de rode aarde en de wolkenpartijen zorgen voor de rest.

We komen bijtijds aan in Villar de Marazife. Henk verwelkomt ons, zoals gebruikelijk. Heeft de rugzakken al naar de kamer gebracht. Dat scheelt voor ons.

Op de kamer en in de ruimten vinden we het echt niet schoon en we besluiten terplekke te informeren naar plaats in herberg Tia Pepe. Die is nog vrij. Gelukkig. Hier voelen we ons gastvrij ontvangen en het is schoon. In de tuin nemen we hier ons 2e etappedrankje…..proost!