6 oktober 2016, koel in de ochtend bewolkt, 17 graden

In de herberg Ultreia kregen we een rondleiding in de ondergrondse bodega. Enthousiast verteld hoe de wijn werd geperst. En daarna opgeslagen in grote tonnen. Vroeger had deze bodega een rechtstreeks gangenstelsel met het kasteel. We mochten ook proeven…

Vannacht was het behoorlijk onrustig. Maar een nacht wat minder slapen hoort er ook bij. Een goed ontbijt in de herberg was een goed begin van de dag.Daarna gaan we op pad. Het is 8 uur en bijna licht.

 
Direct na Castrojeriz volgt een stijging van 12% over 1000 meter. Dat is heel steil. We vinden het meevallen. 1 km stijgen is heel wat minder dan onze eerste dag naar Orrison.

 
Stapje voor stapje komen we boven.Het is daar een koude harde wind. Te koud zelfs om boven even uit te rusten.

 
Dan de daling…die is 18 %. Een beetje achterover hangen, rugzak wat losser en met kleine pasjes. Zonodig zigzaggen.

In de hele kleine herberg San Nicolas kunnen we even uit de wind rusten. Een pareltje door de warme ontvangst.

Het is toch eigenlijk ongelooflijk dat we al zover zijn. We komen nu in de regio Palencia. Ook van de provincie Castilla y Leon

Op naar Boadilla…. een rechte weg met alleen nog maar een lichtglooiend landschap. De lucht is van alle kanten blauw. Alleen waar wij lopen is het bewolkt. Een vreemde gewaarwording. Morgen zal het weer een zonnige dag worden….

We overnachten in herberg En el Camino. Er kunnen 48 mensen in, maar er worden bedden bijgelegd. Heel veel Koreanen zien we nu. Ook hier in de Meseta is het erg druk. Dagelijks op dezelfde etappe misschien wel 200 op weg. Toch vinden we het niet vol. Je ziet altijd wel pelgrims. Dat maakt het ook gezellig. Tot nu toe lukt het steeds om een plekje te vinden… 🙂