5 oktober 2016, 20,2km Koud in de ochtend. Middag 25 graden

Nou…wat werden we gisteren verwend door de hospitaleros van de herberg El Alfar in Hornillas. Met zorg en liefde gemaakt, dat proef je.

En wat denk je van deze achtergrond? Zo mooi geschilderd. Op de achtergrond de kathedraal van Santiago en een heeeeeele lange weg. Zo voelt het ook vandaag. Iedere dag weer opnieuw starten voor een volgende camino dag. Hier komt het echt aan op doorzetting. Fysiek lukt het.Nu nog het dagelijkse volhouden….

De 2e dag van de Meseta. Eindeloze vlakten. Diepe schaduwen en verder niets. Prachtig om zo op het dak van de wereld te zitten. Je kunt 380 graden om je heen kijken.

In een dal ligt een herberg verscholen San Bol. Tm oktober open voor degenen die in Hornillas geen slaapplek vinden.

Na 11 km komen we in de bewoonde wereld Hontenas. Dit dorp komt plotseling na bijna 3 uur lopen over paden in een leeg landschap.

In de heel sfeervolle kerk steken we een kaars aan. Mijn kaars is voor mijn camino vriendin Anita. Vandaag is haar afscheid. Ook dat is camino. Even stilstaan bij je dierbaren.

De Convento van San Anton is sinds 2002 een pelgrimsherberg. Wat rest zijn ruines. De herberg wordt liefdevol gerund door vrijwilligers.

We mogen daar een kaartje trekken. En wat wil het toeval? Ik trek precies dezelfde tekst, als ik eerder had gekregen in een herberg.

“The way is the goal”. Camino toeval?????

We verlaten de poort van deze ruine herberg en gaan weer verder voor de laatste 4 km.

Deze km zijn langs de weg. Castrojeriz we komen er aan.

We slapen vandaag in herberg Ultreia. Met wederom een warme ontvangst.