30 augustus, 22 km 30 graden, heet!
Rond 3 uur in de middag wordt het echt warm en wat is er dan zaliger dan om 8 uur te vertrekken. Het is dan net licht hier en temperatuur is 15 graden. Hier vertrekken we vanuit het stadje Negreira.
Op naar het westen, waar Finistere lonkt. Zo vroeg in de ochtend hebben we zon in de rug en zo hebben we ook onze schaduwen. Marijke laat haar spierballen zien. ( rechts op de foto) Ik ben er weer….
Vandaag kunnen we ook genieten van nevel in het dal. Precies wanneer de zon over de heuvel piept. Dat voelt als een “woh” momentje.
We beginnen de dag met een stijging van 150 naar 400 meter. Het gaat geleidelijk en de schitterende omgeving zorgt ervoor dat we er bijna geen erg in hebben. Het eerste stuk vooral over bospaden.
Voor Vilaserio is er ook een groot stuk langs de grote weg. Normaal gezien lopen we links, maar nu was het mogelijk de laagstaande zon, waardoor een chauffeur ons niet opmerkte. Ik schrok enorm. Bijna voor de sokken gereden. Het blijft oppassen langs de grote weg.
We voelen ons samen een team. Waar nodig helpen we elkaar. Francis helpt met mijn stok Marijke over een bruggetje.
Het is erg mooi , vooral over de landelijke wegen. Ondanks de hitte blijven we genieten. Na de middag is het tempo wat langzamer, maar dat maakt niet uit.
Rond 3 uur komen we bij de herberg aan. We slapen weer in Casa Pepa. Speciaal voor ons een 4 persoonskamer…..Dan is het inmiddels warm en we zijn blij dat we er zijn.
Geweldige mooie plaatjes en lekker op weg naar het eind van de wereld.
Ja, als het scheiden van de markt nadert, ken je alle trucjes: bijvoorbeeld wanneer ’t het koelst is om te lopen, bruggetjes bedwingen met een geleende wandelstok en vele andere antwoorden op evenzovele vragen. Wie, wat, waar, waarom en hoezo?
Ria had gelijk: “je komt altijd slimmer van de markt, dan toen je er naar toe ging!
Gerard.