15 december 2015

Epen naar Vijlen via Gulpen 20 km

Na een stevig ontbijt met eieren, jus d’orange gaan we op pad. Via het dorp op weg naar de veldweggetjes. Volgens de tekst bij een wegkruis rechtsaf. Deze stond iets verborgen en ik zag nog juist Marion linksaf gaan. Hier komen ze terug.

Het is weer een droge dag en 13 graden. Het is genieten als we in het vroege ochtendlicht boven Epen lopen.

Oude knotwilgen boven de Geul. De paadjes langs de Geul zijn net als gisteren zeer zompig.

We wandelen door Stekeltjes, over de weilanden naar Mechelen.

Daarna volgen stevige klimmen door bospaadjes. Even achterom kijken en plotseling zien dat krenteboompjes in bloei staan. Zo mooi!

We snappen de beschrijving niet helemaal en lopen helemaal verkeerd en komen ver ten zuidwesten van Gulpen uit bij het golfterrein. Dan maar via de kaart de blauwe route opgezocht.

Tine bij een houtsnijwerk.

Pauze in Gulpen.. ….en we zitten buiten. Wat genieten!

Ja, en ik zie natuurlijk stickers op weg naar Santiago. Het virus is altijd bij me.

Na Gulpen gaan we niet naar Eys. We hebben tm Gulpen al 13 km erop zitten en kiezen voor een prachtige veldweg direct naar Vijlen.

Nog wel even de moeilijkheidsgraag opvoeren. Tm Vijlen een zeer smal paadje volledig in de modder. Je kon je voeten amper naast elkaar zetten. Miriam houdt de moed er goed in. Dat is ook zo mooi om te zien. Ieder geniet van de mooie natuur.

In Agenkirk komen we net voor de regen om 15.30 uur binnen. We hebben een biertje verdiend.