15 april 2015

Zie ook nog aanvullingen van dag 44…

En jawel, we hadden dan toch veel geluk vandaag! De faculteit geneeskunde van de universiteit van Santiago vierde vandaag de inauguratie van de afgestudeerde doctors… inclusief viering in de kathedraal met het befaamde wierookvat (Botafumeiro).

De Botafumeiro is het grootste wierookvat ter wereld en wordt gebruikt aan het einde van de pelgrimsmis in de Kathedraal van Santiago de Compostella.

Het vat is 1,50 meter hoog en weegt ca. 53 kg. Na de communie wordt de wierook ontstoken en wordt het vat door acht kerkdienaren in beweging gebracht. Daarbij slingert de botafumeiro op spectaculaire wijze van links naar rechts door de ruime dwarsbeuk. Hij bereikt daarmee een hoogte van twintig meter, nauwelijks één meter lager dan het gewelf.

De viering met de Botafumeiro vindt plaats op zo’n twaalf vaste kerkelijke feestdagen (onder andere Kerst, Allerheiligen, Maria Hemelvaart en de feestdag van St. Jakobus) en bij speciale gelegenheden. Volgens overlevering dient de Botafumeiro om de lucht in de kathedraal te zuiveren van onreinheden en onwelriekende geuren van de pelgrims, maar in de praktijk geldt het wierookvat als een belangrijke toeristische attractie. Het is voor bezoekers altijd een verrassing of ze de botafumeiro in bedrijf zien, want van tevoren wordt niet bekendgemaakt of de viering al dan niet plaats zal vinden, ook vandaag niet! Uitsluitend iedere vrijdagavond om 19.30 uur kan men de Butafumeiro zien.

Zo andersom was alles:

de groep was mijn gids,

zij leerden mij om langzamer te stappen,

om alert te zijn – niet alleen voor mijn eigen signalen – maar ook voor alle signalen van de mensen rondom mij.

We leerden dat we niet alles konden plannen (herbergen waren nog dicht, wegen waren afgesloten, hevige sneeuwval maskeerde paden en wegwijzers, lichamelijke klachten beletten sommigen te stappen,…) en we leerden zekerheden los te laten.

Dankjewel Agnes, Anja. Gre, Leni, Marianne, Sikke.

Ook een woord van dank aan Mieke, die me het vertrouwen gaf om met haar groep op pad te gaan en voor de kansen die ze me hiermee gaf.

Vrienden en familie op het thuisfront; dankjewel voor jullie ondersteuning en nabijheid!

Mijn schoenen hebben nu voldoende kilometers op de tellers; die mogen na deze reis naar het schoenkerkhof.

En ik vertrek binnen tien dagen naar Portugal voor een volgende Camino. Een zwerver loopt nooit verloren!

Jan

Santiago de Compostela, 15 april 2015

“Hoe zal ik dit uitleggen,

dit waarom

Wat wij vinden niet is

wat wij zoeken?

Laten wij de tijd gaan

waarheen hij wil,

en zien dan hoe weiden

hun vee vinden,

wouden hun wild,

luchten hun vogels

uitzichten onze ogen

en ach, hoe eenvoud

zijn raadsel vindt

Zo andersom is alles,

misschien.

ik zal dit uitleggen.”

               Rutger Kopland

               Uit “Tot het ons loslaat”