15 en 16 oktober 2014
14 naar Arzua en 11 km naar Salceda
Zeer veel regen, de hele dag

Truus en Jose gingen gisteren samen op pad. Met een kopie van de route op zak en mijn telefoonnummer bij de hand doen ze dit even…..Ik ben trots op ze. Ze hadden zoveel regen dat ze drijfnat in Arzua aankwamen. Jose had een heel bijzondere ervaring met een bosnymp. Met roze haren en gek uitgedost was ze in het bos aan het dansen. Als dank voor de belangstelling kreeg Jose een mooie bloemenkrans.

Ik ben bij Irma gebleven. Ze moest naar de dokter voor zeer sterke allergische reacties na vele beten op het gezicht armen, benen, hals door ……”bedwantsen”.   Zo hebben we gisterenochtend na het ontbijt een taxi naar Arzua genomen, de rugzakken in de herberg Don Quiote gezet en het centrum de Salud opgezocht. Belangrijk om actie te ondernemen. We krijgen alle hulp en veel begrip. Irma krijgt zelfs een spuit voor de allergische reacties. Een camino gevoel, volgens Irma. We brengen alle kleren en slaapzak naar een wasserij. Alles moet op 60 graden worden gewassen. De wasserij kijkt vreemd op als we zeggen dat de kleding op 60 graden gewassen moet worden. Als ik uitleg dat het vanwege de “bedwantsen” is komen ze met een spuitbus te voorschijn en spuiten de zak met kleding eerst volop met die spray. Deze spray hebben we zelf ook gebruikt voor de rugzak, alles in een grote vuilniszak en minstens een paar uur dicht laten.  Irma had van Jose kleding gekregen en ik had mijn warme jas uitgeleend. Ook dat voelt voor Irma als camino. Ze voelt zich erg ziek, door de allergische reacties.  Als beloning trakteren we onszelf op iets lekkers bij de plaatselijke warme bakker.

Op weg naar Salceda.
De volgende dag gaan weer met 4 op pad, Irma voelt zich wel in staat om te lopen. Het is heel slecht weer. De regen valt met bakken naar beneden. Zoals ze bij ons ” het regent oude wijven” noemen. Het is een prachtige route vandaag. Veelal licht stijgend en dalend over bospaden. Enorme plassen water, soms kom je er niet met droge voeten doorheen. Mijn schoenen zitten echt op de laatste km. Een grote scheur aan de zijkant van mijn schoen en op de plaats waar mijn voet buigt is het leer stuk.
Bij Casa Calzada hebben we pauze. 6 regen km zitten erop. Niets is meer droog. Wat heerlijk om dan iets warms te drinken. En ook om Betty en John weer tegen te komen. Ze lopen al een dag of 4 met ons op en iedere keer komen we ze tegen. Gezellig!

Het aan en uittrekken van regenkleding is een kunst op zich. Ook kun je dan afkijken wie en hoe iedereen (niet) droog blijft. Het blijkt bijna niet te kunnen. Ik loop met poncho, gamachen en paraplu. Dat gaat redelijk. Alleen mijn schoenen zijn lek. Daar kan geen gamache tegenop.

Het valt echt niet mee in de regen. Een zware caminodag. Deze krijgen we niet voor niets. Zo in deze geweldige regen lopen doet iets met je. We kiezen ervoor de afgesproken km te lopen. En we laten ons niet van de wijs brengen. Onder het motto, het is altijd weer. Even onder een afdakje iets uit de rugzak pakken en daar gaan we weer.

We zijn dan ook vrij vroeg in Salceda. Het is nog erg rustig. Even een klein hapje eten en vanmiddag binnen zitten. Het restaurant is in een soort tent en hier en daar lekt het plafond en komt het water over de vloer binnen lopen. Gelukkig is er een kachel bij de bar.

Het regent zo hard…..dit heb ik nog nooit meegemaakt!