16 juli, 16 km, af en toe een bui, 18 graden

Op de eerste plaats willen we Ans en Cees alvast bedanken. Zij verzorgen ons met het ontbijt, boodschappen en een warme maaltijd. We worden echt verwend. Daardoor kunnen we op en top van de wandelingen genieten.

Een nieuwe uitdaging: de mooie Eislektrail in de Ardennen.

Escapardenne Eislek Trail loopt over 106 km van Kautenbach naar La-Roche-en-Ardenne door een schitterend deel van de Ardennen. Een  langeafstandspad dat het Groothertogdom Luxemburg verbindt met de Waalse provincie Luxemburg, in 2012 ontstaan. Grensoverschrijdend dus en niet alleen letterlijk! Dit is het eerste wandelpad in de Benelux dat werd ontworpen volgens de strenge Europese normen voor een ‘Leading Quality Trail’.

Wij doen de laatste 50 km, van Tavigny naar La Roche en Ardenne, verdeeld over 3 dagen, vandaag naar Bonnerue.

Route die prima is gemarkeerd met een blauw golfje. Dit is de eerste markering, die we bij Tavigny zien.

We zijn erg blij met het vervoer, we zitten op 50 km van de route en het is bijna 1 uur rijden van onze accommodatie in Burre. Dank aan Cees, Johan, Leo en Eddy die ons naar het beginpunt brengen en dan ook nog de auto’s bij het eindpunt neerzetten. Intussen wachten we rustig. We gebruikten de tijd om de GPX track te downloaden.

Het eerste deel naar Houffalize is nog vrij vlak, het doet ons denken aan de lichte heuvels van midden Limburg. We denken nog “3 schoentjes”? Dat valt dan wel mee. Wegen langs de velden en door de bossen.

Dan komt de afdaling naar Houffalize, daar begint het een beetje op een moeilijkheidsgraad te lijken. Ongelijke stenen af en toe met modder.

Na Houffalize begint het echt. Een stijging van 14 %, we starten gewoon en als je naar aanpast aan wat voor jou mogelijk is, lukt het echt.

Al gauw zien we Houffalize diep onder ons liggen. Het gaat echt en je bent zo boven.

We lopen door de bossen. O.a. Dennenbossen met daaronder mossen die bijna lichtgevend zijn. Steeds sterk stijgend en dalend, over ongelijke paden. Het blijft goed opletten.

Op Topo GPS zien we dat we nog ongeveer 2 km te doen hebben. Dan komt plotseling een afslag naar rechts. Wel een hele hoge berg! Even denk ik, kan ik dat wel? Gewoon eraan beginnen en de eventuele beren nog niet op je pad zetten. Ik zie wel hoe het gaat. En ja, boven voelt het…yes het lukt. Toch maar even naar 390 meter hoog.

We komen het bos bijna uit en worden overvallen door hevige windvlagen met regen. Toch nog even de regenkleding aan en hopen dat we droog blijven.

We komen bij het eindpunt van deze etappe. Bonnerue. Daar staan de auto’s en er blijkt 1,3 km verder een restaurant open voor een kopje thee.

Deze 1e dag van de Eislektrail zit er op. Thuis in Burre staat ons etappe drankje en de lekkere hapjes alweer klaar.

17 juli, 15 km 22 graden.

Een fantastisch mooie en zware etappe! Een deel van de etappe van Houffalize naar Nadrin met 1416 hoogtemeters.

Algemene beschrijving van de Eislektrail:

Tussen Houffalize en Nadrin zoekt Escapardenne Eislek Trail de meest wilde trajecten langs de rivier Ourthe op. Soms wandel je vlak naast de rivier, dan weer zoekt het pad het plateau boven de ingesneden vallei op, zoals bij Bonnerue of nabij Engreux. Afwisseling troef dus en je wandelt haast nonstop over onverharde paden.  Onderweg passeer je ook de samenvloeiing van de twee Ourthes en kom je langs het stuwmeer van Nisramont. Kort voor Nadrin kom je in de buurt van het bijzonder pittoreske gehucht Ollomont.

We zijn ook deze morgen weer weggebracht naar Bonnerue, en de auto:s staan alweer bij het eindpunt. Een goed begin. Deze plek van Bonnerue ligt op 450 meter….

We dalen direct af naar de Ourthe. Meteen een stevige afdaling naar ongeveer 350 meter over kleine onverharde zigzag paden.  Haarspeldbochten voor de wandelaars.

En zo we gedaald zijn gaan we ook weer omhoog. Die ervaren we als de eerste pittige klim van de dag. We hebben regelmatig pauze en zien bij de eerste pauzeplaats dat we pas 3 km hebben afgelegd in 1 uur.

Het is heel afwisselend. Dan weer hoger gelegen langs een heuvelrug, dan weer terug langs de Ourthe. Een zeer smal pad, waarbij we steeds over boomwortels en bomen klimmen.Net voorbij Engreux gaan we de Ourthe over.

Het Belvedère aux deux Ourthes heeft een prachtig uitzicht. Vandaag zien we meer wandelaars. Hier is ook een rondwandeling te zien.

Vlak daarna komen we bij een keuze punt. De zware zwarte route met kans op uitglijden of de makkelijke rode route. We kiezen de zwarte route, het is droog weer en we verwachten geen gladde stenen.

Het zijn hele smalle paden rechts de heuvel, links de afgrond. We concentreren ons om niet te vallen. We stappen ook over grote stenen en proberen goed onze weg te zoeken. Als het echt niet lukt gaan zitten helpt bij mij ook.

We passeren ook het stuwmeer van Nisramon. Tot mijn verrassing vinden we daar een open restaurant, tijd voor een onderbreking en om de water voorraad bij te vullen.

Niet ver daarna beginnen we aan een laatste zware klim, waar geen einde aan lijkt te komen. We worden opgewacht door de snelle klimmers…… Daarna gaan we over de velden naar Ollemont. Op onderste foto helemaal op de horizon.

We rijden naar ons adres in Burre en worden weer van harte verwelkomd. Intussen wordt onze maaltijd voorbereid.

Zo zijn onze wandeldagen…..Slapen, wandelen en bij thuiskomst relaxen en verwend worden. Wat willen we nog meer?

18 juli, 19 km, zonnig 28 graden

Het hoogte punt van de Eislektrail!

En dat was de laatste dag van onze Ardennen trip. Zeer mooi, en ook zeer zwaar! Zie vooral de hellings %, die tot 40% gaan…..

Informatie van de website Eislektrail

Tijdens de laatste etappe van het Escapardenne Eislecktrail is het volop genieten van de prachtigste stukken Ardennen. Er zitten een paar korte stevige klimmen tussen voor we het eindpunt het toeristische stadje La Roche en Ardenne bereiken. Bijna volledig onverharde paden met uitzichten onderweg over de Ourthevallei. Zeker bij de start vanaf Le Herou.

We besluiten dan ook bij Le Herou te starten, waardoor de etappe 18 km ipv  de geplande 15 km werd. Dit is nog een deel van de zwarte route, die we gisteren waren gestart.

Het is het deel dat rondom de kronkelende Ourthe gaat.

We dalen eerst af naar de Ourthe en dan begint de lange klim van 250 naar 400 meter langs spectaculaire rotspartijen. Het vergt een grote concentratie. Steeds opnieuw een plek voor je voeten zoeken en zeker weten dat je stevig staat. De snelle klimmers konden een foto maken toen ze veilig boven waren.

We lopen ook stukken over een pad meteen langs de rivier. Soms zelfs ook door het water omdat de hoger gelegen rotsen veel moeilijker waren.

Spectaculair! Voor alle wandelaars, wauh! Wat goed dat jullie dit kunnen. Zeker voor degene die voor het eerst zo in deze omstandigheden klimt en daalt. Zo kronkelen we zeker 10 km langs of hoog boven de Ourthe. Tussen de inspanningen door nemen we ook pauze. Wat denk je van een lunch pauze aan de rand van de Ourthe op een steen, zomaar ervaren wat de stilte, het kabbelende water en de natuur met je doet.

Dit gaat zo door tot we bij Berismenil zijn aangekomen. Inmiddels is het warm en onze water voorraad is op. Wat mooi is het dat je dan ergens aanbelt en zomaar je watervoorraad kunt aanvullen. Hier lopen we over een hoogvlakte met mooie uitzichten.

We zien aan het einde van die hoogvlakte een dal, daar gaan we naar toe. We realiseren ons dat we erg boffen met het weer. Het is droog en een zeer aangename temperatuur.

Tot onze grote verrassing treffen we op 5 km voor La Roche en Ardenne een terras aan en ze zijn nog open ook. Dat doen we echt! Zo heerlijk om even te zitten, goed uit te rusten voor we aan die laatste km’s beginnen. Die ervaren we als redelijk eenvoudig. Het stijgt en daalt nog steeds, de toppen zijn minder steil. We gaan doorgaans dalen.

Dan zien we in het dal La Roche en Ardenne liggen.

Trots zijn we als we beneden zijn. Onze Eislecktrail zit er op.

Goed gedaan! Gefeliciteerd met deze monster prestatie voor Suzanne, Anneke, Jeannette, Ada, Ria, Janna en Leo. Natuurlijk ook voor Johan, Eddy en Marleen, die waren wat eerder in La Roche. Ik bewonder jullie doorzettingsvermogen en moed om door te gaan. Steeds opnieuw al die stappen zetten en iedere keer opnieuw de volgende heuvel trotseren.

We hebben een geweldige week ervaren. Met veel gezelligheid en een perfecte verzorging van Ans en Cees, met het ontbijt maaltijd en ontvangst met het etappe drankje. Dank je wel voor alles!