5 januari, 17 km, 2 graden, droog

Vandaag ga ik op pad met Elly naar een voor ons onbekend gebied, namelijk Boswachterij St Anthonis. Een prachtige route, beschreven door de vrijwilligers van “de mooiste routes”

Op de parkeerplaats bij het startpunt van de wandeling hoorden we de specht. Een roodborstje vloog voor ons uit. We zijn direct weer in de ontspanning. Genieten van wat op ons pad komt. In het winterse landschap zie je de structuur van de bomen.

Ook vandaag zijn het de kleine dingen, die onze dag, een speciale dag maken. Details van een boomstam….zo had ik het nog nooit gezien.

De route voert ons door dennenbossen, over de heide en over de mooiste paadjes. Ook zijn er gemarkeerde paaltjes routes, die zijn uitgezet door Staatsbosbeheer. Het is geen groot gebied, maar zeer de moeite waard om er op een rustige dag rond te dwalen.

Wie boswachterij Sint Anthonis bezoekt, vindt een verrassend gevarieerd landschap met mooie bossen, heidevelden met jeneverbesstruiken en prachtige vliegdennen. Geen landschap hier dat te groot is: bossen, heide, akkers en weilanden wisselen elkaar prachtig af. De grove den bepaalt het gezicht van de boswachterij. In de vorige eeuw zijn ze aangeplant om stuthout voor de Limburgse mijnen te leveren. Erg rijk aan natuur zijn dit soort bossen niet. Vandaar dat Staatsbosbeheer loofbomen heeft aangeplant. Dennen- en sparrenbossen worden nu afgewisseld door loofbossen van berk en eik. Op de heide grazen Kempische heideschapen en Schotse hooglanders. Zij helpen mee het landschap open te houden. In het heidegebied de Ullingse bergen zijn nog enkele stukken zandverstuiving.