18 november Alferce PR 9 Entre Vale y Castelo, tussen dal en kasteel, 18 graden, 13 km
Het heuvelachtige landschap van de route van 7,2 km van de PR 9 biedt prachtige uitzichten vanaf de toppen, in contrast met de groene en gemarkeerde valleien. Vanaf deze route kunt u gemakkelijk de ruïnes van het islamitische kasteel van Alferce bereiken. Dat hebben we gedaan dat is 2 km extra en we hebben de spectaculaire brug over de Barranco 2x getrotseerd. Dat is ook 3 km extra.
Her groene puntje op deze kaart is het dorpje Alferce


Vanmorgen kwam de zon al snel over de horizon. Hier lijkt het net of het licht plotseling aangaat. Vanaf het balkon is het warme ochtend licht prachtig! De basten van de kurkeiken goudbruin gekleurd. Wauw wat is het genieten.

Nu dan de beloofde groepsfoto: vlnr Janita, Eveline, Els, Mieke, Monica, Constance en Karin.

We vertrekken naar Alfarce waar de wandeling begint. Hier laat de route het dorp achter zich en wordt omzoomd door kurkeiken (Quercus suber), aardbeibomen (Arbutus unedo), boomhei (Erica arborea) en andere struikgewassen.

En daar in de verte zien we steeds een randje van de zee.

De bomen kleuren rood van de aardbeien boom. Zo van de bomen plukken, verrukkelijk!!!

Halverwege komen we de aanduiding van de archeologische site van de kasteelheuvel van Alferce tegen, die op ongeveer 1 km afstand ligt (2 km heen en terug). Gelegen op de top van een 488 meter hoge heuvel aan de oostelijke rand van het Monchiquegebergte. Op de top van de kasteelheuvel van Alferce liggen de ruïnes van een islamitisch fort (hisn), dat in de IXe eeuw na Christus tijdens het emiraal-omyad tijdperk zou zijn gebouwd.
Dit is echt de moeite van het klimmen waard!


Her uitzicht is adembenemend over het hele Monchique gebergte.




We komen hoog boven een rivier Barranco de Demo uit. Hier is een een lange trap aangelegd om zo verkort naar Alferce te gaan. Hoort niet bij de route, maar dit avontuur wilden we toch zeker aangaan. Met….in het midden een wiebelbrug. Deze lus doen we erbij.



Met 220 traptreden omhoog en daarna gaan we niet naar Alfarce, maar rechts om af te dalen naar de rivier. Ook in de beschrijving staat…..het kan zijn dat de schoenen uit moeten. Dat was ook zo! Maar liefs tot 2x toe. Gelukkig was er de helpende hand van Eveline. Els en Monica gingen over de route rechtdoor door het water, daar waren minder stenen. Dat ging ook goed.




Daarna klimmen we 1,5 km omhoog met weer 180 meter te stijgen. Voortdurend meer dan 10 %. Zo kwamen we voor de 2e keer bij de trappen uit.

De rivier over en dan nog een stuk verder stijgen.

In Alferce worden we weer met de taxi opgehaald en naar VilaFoia gebracht. Wat denk je van na een vermoeiende wandeling in de Jacuzzi? We weten het wel dat is zeer ontspannend! Intussen zakt de zon achter de heuvel het licht is goudgeel. We genieten!

Bij VilaFoia verblijven is pure verwennerij! Iedere dag wordt er voor ons gekookt door Amy. Met zoveel liefde bereid. Een warm onthaal.
