Categoriearchief: Camino Portugues

Camino Portugues Ramalossa

Camino Portugues

5 juni, 19 km, 20 graden bewolkt van Mougas naar Ramalossa

Ook de herberg van Mougas ligt aan zee. Zou er een zonsondergang komen? De zon gaat hier om 22.00 uur onder, we wachten af. Intussen zijn we aan het kaarten tot Ellen zei….de zon is nu een prachtige rode bol. We gaan dus naar buiten en ja….de gratis voorstelling is van start.

Via een klein pad kun je naar de rotsen aan zee. Wel goede schoenen aantrekken. Dat is een speciale ervaring om van de ene naar de andere rots te gaan.

Deze morgen was het bewolkt. Ongemerkt gaan de kleuren van de zee over in de kleuren van de lucht.

Vandaag gaan we klimmen! Waar de route de punt bij de zee overslaat, gaan we over de heuvel, camino Portela op 130 meter. Ook daarna stijgen we flink als we over de heuvels Baiona passeren.

In Mougas is geen ontbijt te krijgen. We gingen eerst 15 minuten lopen om bij een restaurant van een camping, O Muino (molen) te ontbijten.

Daarna zien we de vuurtoren, faro Silleiro steeds dichterbij komen. Eerst een klein stipje aan de horizon, later steeds wat groter. De Camino gaat steeds van en naar zee. Dat betekent daar ook al, klimmen en dalen. We vinden het veel mooier dan langs de weg en kiezen dan voor 1 of 2 km meer. De afstand is niet groot vandaag. Volgens het boekje 16, wij komen op 19 uit.

Vlakbij de vuurtoren gaan we klimmen.

Tot onze grote verrassing zien we na deze heuvel een plekje voor koffie. Dat gaan we zeker doen, het komt zomaar voorbij en we hebben ook wel behoefte aan een pauze.

Baiona is een grote stad. De route wordt over een oude, hooggelegen weg geleid. Baiona ligt zowat aan Nigran. Vanuit de hoogte kijken we op de steden en op de oceaan.

We komen bij de oude romaanse brug van de 13e eeuw aan. Bijna bij ons eindpunt van vandaag .

We hebben plek in het klooster Paso Pias. Wij gaan opnieuw voor 1 dag intreden……Voor wie wil een 1 persoonskamer of een 2 persoonskamer. Voor dezelfde prijs, en wat kiezen wij?

Morgen gaan we naar Vigo. We kiezen voor de kust. Het is tenslotte de “kustroute”.

Camino Portugues Mougas

Camino Portugues

4 juni, 20 km van A Guarda naar Mougas, 28 graden, zonnig en drukkend warm

Vandaag de eerste dag echt in Spanje. Bom Camino wordt buen camino. Obrigada wordt gracias. Voor ons ook een verschil, was het in Portugal vooral vlak over vlonders, hier in Spanje zijn er vlak langs de kust rotsen en is glooiend. Niet veel, zoals je kunt zien aan de route met daaronder het hoogte profiel.

Gisteren zijn we bij een fantastisch restaurant gaan eten. Porto Guardes genaamd. Toen we van het bootje afstapten wist de Spanjaard het ons aan te bevelen. Kennelijk wisten alle pelgrims dat, en ook de Spanjaarden zelf stonden in de rij te wachten op hun beurt. Wij kozen voor diverse tapas, als inktvis, salade en “Piemientos de Padron”. Heerlijk! Daar hadden we wel 10 minuten lopen van ons hotel (Vila de Guarda) voor over. Een zeer goed hotel, waar we 2 4 persoonskamer hadden met ook nog een zeer uitgebreid ontbijtbuffet.

Vanaf het hoger gelegen A Guarda dalen we af naar de zee. Het blijft maar doorgaan met de prachtige vergezichten en stralend zonnig weer. Wij krijgen er geen genoeg van.

Nog 161 km te gaan staat er op deze km paal. Die zien we hier in Galicië ook. Op deze plek denken we, dit is toch niet de goede richting? Ja toch wel! We gaan met haarspeldbochten naar beneden.

De route lijkt helemaal langs een drukke weg te lopen. Dat is alleen af en toe. Steeds dalen we af naar zee om een wandelpad langs de kust te hebben.

De heuvels zijn net of ze uit de zee verrijzen. Vandaag hoeven we de heuvels nog niet op. Dat komt morgen, als we naar Ramalosso gaan.

Na 13 km komen we in Oia aan. Een dorp met een grote kerk en terrassen aan het water. Het is inmiddels al 12 uur en we konden er ook iets eten. Waarom niet? Het doet zich voor, we hebben trek en enkelen hadden geen brood voor de lunch bij zich. Hoe willen we het hebben? We voelen ons verwend en nemen het ervan.😉.

Na de lunch is het nog 7 km. We blijven vooral dicht bij zee. Het stijgt en daalt steeds een klein beetje.

We zien zelfs hagedissen. Het lukt Henny deze foto te maken. Dat valt niet mee, die zijn zo weg.

Rond 15.15 zijn bij albergue Aguncheiro. We hebben er een apartement en een 2 persoonskamer. Natuurlijk hebben we eerst ons etappe drankje.

Camino Portugues A Guarda

Camino Portugues

3 juni, 20 km, 26 graden zonnig van Vila Praia de Ancora naar A Guarda

We zijn in Spanje!

Met opnieuw een zonnige dag voor de boeg gaan we om 7.30 uur de deur uit voor het ontbijt. De bakker op de hoek verkoopt ook koffie/thee, we kunnen er zitten en dan zomaar een vers broodje met kaas.

We hebben kaartjes gekocht voor de taxi boot. Zo gaan we zo dicht mogelijk langs de kust naar de landtong ten westen van Caminha. De Ferry vaart niet en de mevrouw van ons hostel heeft deze water taxi aanbevolen. Het is een mooi stuk, ook weer over vlonders.

Vlak voor het water gaan we door een klein bosgebied. De Camino pijlen wijzen rechtsaf. We gaan er rechtdoor, direct naar het strand.

Wat een ervaring! In enkele minuten ben je in Spanje en we landen op het strand. Even wat extra gas, zodat we met droge voeten kunnen uitstappen.

We krijgen hulp met uitstappen. De mannen zijn zo galant😉😉.

Het voelt als echte mijlpaal. Spanje bereikt. We hebben er veel lol om, zeker omdat een Spanjaard ons kwam helpen met uitstappen. Die wilde ook wel DE foto maken.

Vanaf het strand volgen we de westkust om zo A Guarda binnen te komen. Het is nog vroeg, te vroeg voor een biertje. Wel kiezen we een terrasje

Ja…..en dan gaan we in de middag de Monte Tegra beklimmen. Het is toch echt 310 meter stijgen in 2 km. Wie durft? We gaan ervoor en klimmen gestaag omhoog. Ook dit ervaren we als hoogtepunt van de dag.

Ook de opgravingen zijn interessant om te zien. Uit de 4e voor Christus leefden daar 3000-5000 mensen. Dit kun je je toch niet voorstellen?

Intussen klimmen we nog hoger. Zo hoog dat we de Rio Minho nog zien, de oceaan, Portugal en Spanje.

Deze klim voelt ook voor mij als een mijlpaal. Vorig jaar september niet verwacht dat ik dat opnieuw zou kunnen. Ben er best trots op.

Morgen gaan we verder langs de Spaanse kust naar het noorden, Mougas is onze bestemming.

Camino Portugues Vila Praia de Ancora

Camino Portugues

2 juni, 21 km, heel zonnig 28 graden van Viana do Castelo naar Vila Praia de Ancora

Het zou alweer een hete dag worden en daarom gaan we vroeg de deur uit. Op deze zondagmorgen om 7.30 uur, niet weten of en waar we zouden kunnen ontbijten. Dat was wel het geval, een hotel met een bakkerij en terras… We boffen. Het is al erg lekker weer en dan gaat een ontbijtje buiten er wel in. Daarna gaan we op pad.

Dat was gezien de temperatuur voor ons duidelijk. Direct langs de kust, dat is de oranje lijn.

Op weg naar de kust zien we een mooie kerk, een vuurtoren en bovenop de berg een kasteel, daar komt de naam Viana do Castelo vandaan.

De kust hier is met rotsen. De stranden komen pas later. We zien de golven tegen de rotsen kletteren. De zee verveeld nooit, uren kunnen we er naar kijken en luisteren.

Bij Fort R de Fontes gaan we natuurlijk even kijken. Die staat wat hoger en we lezen dat dit fort was om Portugal te beschermen tegen aanvallen van zee.  Wij klimmen naar boven. Deze 6 dappere dames durven dat wel.

Na een km of 9 zijn we toe aan koffie. De eerste de beste bar kozen we uit, bij Carreco. Dat gold voor alle pelgrims. Ieder die op weg was, stopte daar. Leuk! We komen steeds dezelfde pelgrims tegen. Het wordt ak een beetje Camino familie.

Vlak na Carreco kwamen we een man tegen die ons op het hart drukte om over een smal paadje langs de kust te gaan. Dat zou na een rood vierkant zijn..

Dat gaan we doen. Op onderstaande kaart  zie je kleine stippellijnen. Dat zouden we niet zo gauw doen, omdat je niet weet waar zo een pad uitkomt. En het is niet de route.

We vinden het prachtig. We moesten alleen die rechte toren in de gaten houden.

Alweer zo een mooi moment wanneer je bij een volgend strandje terecht komt.

Zo was het ook, toen we een plekje zochten voor de lunch. We komen precies bij een kiezelstrand uit. Een beter lunch plekje kunnen we ons niet voorstellen.

Dan is het nog 3 km en zien we Vila Praia de Ancora dichterbij komen. Nog een klein ommetje, de Camino pijlen wijzen rechtdoor, volgens de GPX track zouden we over het strand gaan. Later zagen we dat er toch een brug ligt over Rio Ancora, waarschijnlijk had dat wel gelukt.

We vinden ons hostel aan het einde van de boulevard. Hostel D’Avenida met een terrasje ernaast. Ook deze fantastische wandeldag zit er weer op.

Camino Portugues Viana do Castelo

Camino Portugues

1 juni, 22 km, zonnig 30 (!!!) graden van Marinhas naar Viana do Castelo

Vandaag was het de dag van de keuze. Gaan we direct naar de kust of van Marinhas het binnenland in? We kiezen voor het binnenland. Op onderstaand overzicht de rode lijn. We waren van plan daarna de oranje lijn te nemen. We waren bij het punt waar de camino’s samenkomen, en wat denk je….niet gemarkeerd. Daardoor blijven we vooral in het hete binnenland.

Dat betekent ook…..de eerste heuvels. Iets in het binnenland merk je dat direct. Niet heel hoog, maar toch voortdurend klimmen en dalen.

We zien dat de camino hier ook leeft. In elk dorp zien we beelden van Jacobus, van de route en van Portugal. De meesten pas recentelijk geplaatst.

Deze onderstaande is van 2010. Toen is deze camino verder ontwikkeld. Inmiddels is dit een monumentje waar pelgrims een steentje of iets anders achterlaten. Een soort eerbetoon voor alle pelgrims die er eerder waren.

Er zitten ook lastige stukken tussen. Ongelijke stenen, boomwortels, gladde stenen, diepe stappen. We krijgen vandaag echt meer te doen dan de dagen over de vlonders langs de kust. En extra voorzichtig zijn voor vermoeide knieën.

Het mooiste deel vandaag is als je plotseling bij de waterval komt. Zelfs fietsers komen hier overheen. Die we zien gaan ook maar lopen. Ik snap dat heel goed, ik wil er ook niet stil staan.

Daarna blijft het maar stijgen. We gaan naar een monument. Bij die kerk is ook nog een trap van 180 treden. Henny, Ria, Marijke gaan daar echt boven. Pff ik ben blij dat ik er even rust. Bij die foto van Ria en Marijke, zie je wel goed hoe mooi het hier is. We vinden deze binnenland route erg mooi!

Het duurt nog flink wat km’s voor we de grote brug van Viana do Castelo zien. Die brug is de Eifelbrug. Met de inmiddels hoge temperaturen zijn we blij dat we er zijn. Stiekem stijgt de temperatuur verder naar 26-30 graden.

Vandaag mogen we “intreden”. We zijn te gast in het klooster van de Karmelieten Albergue Sao Joao da Cruz. We boffen enorm. We krijgen een kamer met 6 persoonsbedden voor ons zelf. Dat was even spannend, want je kunt er niet reserveren. Onze bagage was er al gebracht, toen ik belde, hebben ze die kamer voor ons bewaard.

Natuurlijk gaan we voor het etappe drankje. Niet ver! De buren van het klooster zijn een cafe, daar hebben we onszelf verwend met een koud biertje, water of tonic.

Om 18 uur gaan we naar de mis in het klooster. Er wordt op deze zaterdagavond gezongen en er is gitaarspel. Na de mis krijgen we de zegen en speciaal voor ons zingen ze nog een lied. Het was weer een mooie dag.

Camino Portugues Marinhas

Camino Portugues

31 mei, 25 graden, 20 km van Agucadoura naar Marinhas

Aan de vele lijnen naar Esposende en daarna naar Marinhas, zie je dat er keuze mogelijkheden zijn. Na Orbitur kun je langs de kust blijven, over de oranje lijn of het binnenland. Wij kiezen vandaag de kust.

Nog een klein toetje van gisteren avond. Ons hostel, albergue de Agucadoura ligt aan zee en precies toen we terugkwamen van het restaurant ging de zon onder met een prachtige oranje rode gloed. Ook andere pelgrims zaten er op een muurtje naar te kijken. In stilte……het is altijd een magisch moment, het afscheid van de dag.

Vanmorgen is het opnieuw zonnig. Het nog zachte ochtend strijk licht straalt over het strand. We hadden een cafe gevonden voor ons ontbijt, en een supermarkt die open was. De eerste km’s gaan we weer langs het strand, de vlonders glijden onder onze voeten.

We zijn verrast, ligt daar een dolfijn (?) op het droge? Monica en Ria gaan kijken. Ze nemen voor de zekerheid een stok mee. Helaas blijkt die dood te zijn, zijn lijf was al aangevreten en helemaal opgeblazen.

Er lijken gloednieuwe vlonders aangelegd. Die vlonders lopen langs landbouw gebieden. De Camino heeft nu een iets andere route dan de GPX track. We komen langs die gebouw en Ellen ziet “open” we lopen even terug en ja hoor. Die meneer uit Peru ging net open voor een kopje koffie. Dat doen we toch? We voelen ons erg welkom. Steeds zijn we verbaasd dat dat maar €1,50 of nog minder kost.

We lopen door de toeristische stad Apulia. Kennelijk moet je hier zijn voor de visrestaurantjes. De mensen stonden er in de rij te wachten. Wij nemen even een extra pauze met nog een kopje koffie. Aan de overkant zien we “Santiago” aangegeven. De Camino leeft hier langs de Portugese kust. Er zijn vele accommodaties bijgekomen en ook overal heb je speciale stempels voor in ons paspoort met de schelp erbij

Voor Esposende gaan we een brug over. Dit is over Rio Cavado. Hier zien we grote door gevallen stukken land. Het is net eb als we er langs gaan.

En wat denk je van deze grote pijl op de weg? Jazeker dat is echt de goede richting naar Santiago……

Weldra komen we door de stad Esposende. De vele winkeltjes zijn aantrekkelijk om heel even wat te kopen. Daar hebben we ook de laatste stop voor we aan de laatste 4 km beginnen.

Marinhas ligt net meer landinwaarts. We voelen gelijk meer warmte. Alleen precies aan zee is de verkoelende zeewind. Bij de kerk vinden we een cafe voor ons etappe drankje. We slapen in het prachtige nieuwe hostel Costa Selvagem.

Morgen gaan we naar Viana do Castelo.

Camino Portugues Agucadoura

Camino Portugues

30 mei, 20 km 26 graden, veel zon met noorden wind. Heerlijk wandelweer

De kustroute vanaf Porto is echt een pareltje met voortdurend aan je linkerhand de zee. We lopen van Zuid naar Noord, vandaag van Vila Cha naar Agucadoura

Na het ontbijt van pension Sandra gaan we rond 9 uur op pad. De koude wind van gisteren is gaan liggen, de zon schijnt al volop.

Hier en daar worden de vlonderpaden gerepareerd. Ik denk dat het in Nederland al zou zijn afgekeurd. Er zitten gaten in, planken zijn los of steken gevaarlijk uit. Voor Vila de Conde zijn de vlonderpaden ook aan de andere kant van de duinen gelegd.

Een heel mooi punt is wanneer je weer aan de andere kant gaat lopen en in de verte de stad Vila de Conde en Povoa de Varzim ziet liggen.

In Vila de Conde vind je ook de splitsing naar de centrale route. Wij houden de kustlijn aan, waarbij we eerst de pijlen volgen door de stad Vila de Condo. We vinden de kust toch mooier en kiezen algauw de doorsteek naar de zee. Door het prachtige weer zijn er echt veel badgasten. Het is de feestdag van San Juan. Misschien zijn daardoor veel mensen vrij. Het duurt heel lang voor we de stad weer uit zijn.

Dan is het nog een km of 4 naar Agucadoura. Deels over verharde voetpaden of ook weer de vlonderpaden.

Kun je je voorstellen daar te lopen, zon in de rug, wind tegen, de zee steeds in zicht. Ik vind het heerlijk. We zijn in de vrij nieuwe herberg, sinds 2022 open. Albergue Agucadoura direct aan de zee. We hebben er een kamer met 3 stapelbedden. Ellen past er net in 😉😉 We hebben er veel lol om.

Het cafe voor het etappe drankje is iets verder. Meteen aan zee. Je ziet het…..we hebben een zwaar leven…….

Een hoogtepunt van vandaag was een processie, ter gelegenheid van communie kanten uit diverse parochies in de omgeving. De straten helemaal versierd met verse bloemen. De pastoor loopt mee, we worden gezegend, vaandels, alle leeftijden, een koor dat onderweg zingt. Het maakt indruk op ons. Dat we dit ook mogen meemaken!

 

Camino Portugues Vila Cha

Camino Portugues,

29 mei, eerst veel zon, later mist van zee en veel wind. In het centrum van Porto 5 km, van metro Mercado naar Vila Cha 14 km.

Zo een eerste camino dag is spannend. Hoe zal het gaan in de groep, ben ik goed voorbereid. Kunnen we het allemaal aan? Vind ik de weg? En hoe zal het allemaal gaan? Voor Monica startte de Camino wel heel mooi. Voor de kathedraal van Porto was ze aan het wachten en ze trof een pelgrim uit Rusland, die niet goed wist wat ze met de rugzak aan moest. Monica ziet het aan en vraagt of ze kan helpen. Dankbaar neemt ze de hulp aan. Voor vandaag was Monica haar Camino engel…..Zo gaat dat ook op de Camino. Elkaar helpen waar nodig. Openstaan om hulp te aanvaarden. Ongeacht waar je vandaan komt. Pelgrims zijn allemaal gelijk……

We logeerden in het best Guest Hostel en dat ligt vlakbij het mooie station. Daar gaan we als eerste even kijken. Een hele hal vol met blauwe tegeltjes, die hele verhalen vertellen.

Daarna gaan we naar de kathedraal. Heel even wachten, die gaat om 9 uur open. We gaan er ook naar binnen. Voor € 2, en dan kun je ook in de torens klimmen. Hiervandaan heb je een prachtig uitzicht over de stad.

De kathedraal was gebouwd in de 12e eeuw in Romaanse stijl. In de 18e eeuwis het verbeterd in de Gothic periode.

Precies bij de kathedraal vind je de eerste pijl. Trots als we zijn dat we deze mooie Camino gaan lopen, willen we er wel op de foto.

Daarna dalen we door de kleine straatjes af naar de haven en de grote brug San Luis. Ontworpen door architect van de Eiffeltoren, goed te zien aan de constructie.

Alles wat we gedaald hebben gaan we via heel veel trappen weer naar boven, ter hoogte van de metro. Daar heb je dan weer prachtig uitzicht over de Douro.

Daar dichtbij is het metro station van Sao Bente. Dat doen we deze keer. Een kaartje kopen bij de automaat is best ingewikkeld. Een heel geduldige vriendelijke mevrouw heeft dat voor ons gedaan. Ook een les van de Camino…..gewoon hulp vragen. Portugezen vinden we heel vriendelijk, dus dat komt goed. 😉Overstappen op Trindade naar de blauwe lijn en uitstappen bij Mercado. Goed opletten waar we eruit moeten.

Het vlonderpad naar Vila Cha is bijzonder mooi. Eerst nog met een strak blauwe lucht. We passeren de vuurtoren Farol en later in de mist de Obelisk. Wat een verschil!

T.i. De Obelisk van Praia da Memória , ook wel Obelisk of Memory , Commemorative Standard of Memory of Mindelo Monument genoemd , is een obelisk gelegen in de huidige parochie van Perafita, Lavra en Santa Cruz do Bispo , in de gemeente Matosinhos , in Portugal . [ 1 ] Het werd gebouwd ter nagedachtenis aan de landing van 7500 op 8 juli 1832 , die plaatsvond op het strand naast Arnosa do Pampelido.

We genieten enorm van de wandeling over de vlonders, de uitzichten over de rots stranden en het kerkje aan de zee.

Vlak voor Vila Cha wordt het vlonderpad volledig vernieuwd. Hard nodig want het is erg ongelijk. Als je niet oplet lig je zo onderuit…… Daar is voor mij het mooiste stuk. We klimmen wat omhoog en als je dan terugkijkt zie je de strandjes in de baai.

We logeren bij pension Sandra in Vila Cha. Vila Cha is een zeer kleurrijk vissersdorp. Ze repareren er visnetten en het leven is hier langzaam en gemoedelijk.

Pension Sandra is een fijne plek met 2 persoonskamers.  Ze hebben heerlijke vis met salade en patatjes voor ons gemaakt. We worden er verwend. Morgen gaan we via Vila de Conde naar Agucadoura, 20 km voor de boeg en de weersverwachting is opnieuw zonnig. We boffen!

Camino Portugues

Camino Portugues

28 mei op weg naar Porto. Op 11 juni hopen we na 14 etappes in Santiago aan te komen. Vol verwachting kijken we er naar uit.

We kiezen de kustroute met de spirituele variant.

Vanaf Porto naar het noorden naar Caminha. Met de boot over naar Spanje, vanaf A Guarda naar Redondela, Pontevedra. Vlak daarna buigen we af naar de kust terug en passeren het klooster in Armentaira. In Vilanova de Arousa nemen we de boot naar Padron voor de laatste 30 km over de Camino Portugues naar Santiago.

De vlucht was een uur vertraagd. Een prachtige zonsondergang over de Douro. Ik zat bij het raampje en kon daardoor deze foto maken.

We kwamen om 21.15 Portugese tijd aan. (Nederlandse tijd 22.15) Je snapt het al…..bedtijd voor Mieke. Natuurlijk gaan we nog even wat drinken. Onze eerste etappe drankje is vrijwel naast ons hostel.  Het Best Guest Hostel.

We gaan met 6 op pad: vlnr Monica, Ria, Ellen Mieke, Marijke en Henny.

“Zelfs een 280 km pad, begint bij de eerste stap” …….die doen we morgen.

Santiago

Camino Portugues

19 en 20 juni, dagje Santiago. Wat regen, rond 20 graden

Een dagje in Santiago blijven na de aankomst hoort er ook bij. Landen. Landen na een Camino met al de ervaringen. De ontmoetingen, de mooie natuur, de fijne groep, de innerlijke reis, het gevoel van intense rust, alles moet nog een plekje krijgen.

Gisteren gingen we als eerste onze Compostela ophalen en naar de Huiskamer voor de ontvangst van Nederlanders en Belgen. Deze keer werden we ontvangen door Tiny en Elly, Camino vriendinnen van 2016. Trots met onze Compostela’s.

Van Ricky Rieter een tekst die precies past bij mijn Camino gevoel:

“Vanaf hier zal ik terugkeren naar het gewone leven van alledag, niet gewoon meer na al wat ik ervaren heb en als rijkdom opgeslagen in de weg die ik zelf ben”

Daarna gingen we naar de pelgrimsmis van 12 uur. De kerk was helemaal vol. Met toeristen en pelgrims die vanuit alle kanten in Santiago zijn aangekomen. Het moment meemaken dat misschien de Botafumeiro door de kerk zou kunnen zwaaien. Na de mis komt er een geroezemoes in de kerk. Zijn de mannen in rode jassen er? En ja, we maken het mee……de Botafumeiro wordt door de kerk gezwaaid. Voor allemaal een emotioneel moment. Het voelt als soort beloning voor alle inspanning van deze Camino Portugues.

Bij restaurant Meraki, ook in de straat van het pelgrimskantoor gaan we vroeg in de avond eten. Hier kun je de hele dag terecht tussen 12 en 22 uur. Dus ook om 16 of 17 uur, als je aankomt na een wandeldag.

Ook in Santiago vind je een 0,0 km paal. Tegenover het kantoor waar je Compostela kunt halen. De kathedraal is bijzonder mooi met avondlicht. Onder de poort staat een opera zanger. We krijgen er kippenvel van. Wat een ervaringen allemaal. En wat denk je van zingen en dansen op het plein van de kathedraal onder de Arcaden.

Net voor het slapen gaan, zoeken we de geheimzinnige schaduw van Jacobus op. Voor mensen die Santiago kennen…..in de hoek naast de souvenir winkel van de kathedraal. Je ziet het alleen als het donker is.

Vandaag was het de dag van een beetje shoppen en rond de middag gingen we voor de excursie op het dak van de kathedraal. We waren buiten op het dak en plotseling ging het regenen. Hier hadden we niet meer op gerekend. Toch maar snel naar binnen.

Met weemoed keren we terug naar ons leven van alledag. Ervaringen rijker, rugzak lichter. Vol vertrouwen en dankbaarheid dat we het samen hebben kunnen volbrengen. Dank je wel voor alle vriendschap, het vertrouwen in en voor elkaar. Een Camino om met warme gevoelens op terug te kijken.

Camino Portugues Santiago

Camino Portugues

18 juni, 25 km, veel regen 23 graden. Van Padron naar Santiago

Yeah, we zijn er! Van harte gefeliciteerd Maria, Ingrid, Anja, Nance en Marlies. Kanjers, allemaal. Ik ben reuze trots op jullie.

Deze zeer regenachtige dag begonnen we met een ontbijt bij bar Pepe. De enige die op deze zondag open was. Er was net een plekje voor ons vrij. Buiten zitten was geen optie, het regende toen al.

De route van vandaag kent vele landwegen en bospaden. Het was erg druk. Groepen met jonge mensen vanuit Porto, die voor een dag pelgrim zijn en ik denk ook veel Spanjaarden die in het weekend op pad gaan.

Het was ook een zware dag, met de piek net na Milladoiro op 260 meter. Zwaar door de regen en de voortdurende stijging. We hebben de oude route gekozen, die 2 km korter is. 25 km vonden we genoeg. Gisteren hebben we nog overwogen om de route van vandaag in 2-en te splitsen. Unaniem zeiden we, we durven het aan in 1 dag, zeker omdat het iets minder warm zou zijn.

We waren een paar km onderweg en de lichte regen ging over in een enorme bui van wel 10 minuten. Precies als die begint vinden we een afdak om te schuilen. Na 10 minuten gaan we toch weer verder. Vandaag in een lang lint van kleurige poncho’s. Ieder is goed gehumeurd en weet ook deze laatste km gaan we halen. 265 km, misschien wel 375.000 stappen.

We passeren de kerk van Esclavitude en klimmen over een stenen pad naar Faramello. De stenen zijn wat glad, we zoeken voorzichtig onze weg. Hier en daar is het bospad een gekronkeld van boomwortels. Ook die kunnen we aan.

Enthousiast zijn we als het even droog is en we de 10 km grens hebben gehaald. Ingrid legt er nog een steentje neer voor haar dierbaren.

Nog enthousiaster zijn er als we in de verte de kathedraal zien. Nog wel een heel klein stipje. Nancy en Maria wijzen het aan.

Na nog eens 5 km lopen we samen het plein op. Dan komt de ontlading. Blijheid dat we het hebben kunnen doen, een traantje, die mag er ook zijn. We gaan op het plein zitten en verwerken het moment en al een beetje de hele Camino. Dat komt later thuis wel. Wat heb je achter gelaten, wat neem je mee naar huis?

En dan is het tijd voor ons etappe drankje. De Compostela gaan we morgen ophalen. Ook zullen we dan de Huiskamer voor de ontvangst van Nederlanders en Belgen gaan bezoeken.

Camino Portugues Padron

Camino Portugues

17 juni, 19, 5 km, 24 graden, half bewolkt van Caldas de Reis naar Padron

Aankomen in Caldas de Reis betekent ook bronnen van de koning gaan bezoeken. Vlak voor het eten in de avond gingen we erheen. Voor wie wilde, even met de voeten in het 40 graden warme water. Wat een genot! Voor vermoeide voeten is het verkwikkend. Nog beter voor vermoeide voeten is een bak met ijskoud water, wat azijn en zout….

Vandaag gaan we verder naar Padron. Niet ver van de N550, dan weer rechts, dan weer links van de grote weg. We horen het wel, de natuur en de mooie paden zorgen ervoor dat je geen erg in de weg hebt.

De heuvel is heel geleidelijk. Langzaam maar zeker stijgen we van 50 naar 165 meter in 7 km. Goed te doen.

Een pad onder de snelweg door, door de bossen, langs druivenranken en langs de kerk Santa Marina van Esperon. De vergezichten rijgen zich aan een. Terwijl wij de ene voet voor de andere voet zetten, komt Santiago steeds dichterbij.

We passeren de 33 km paal. Na 8 km gaan we pauzeren bij Fogar de Peregrino. Een leuke plek waar we ook alle medewandelaars van de etappes weer zien. Als je de etappe plaatsen aanhoudt, zien we steeds dezelfde mensen. Gezellig! We groeten elkaar hartelijk met Buen Camino. Wij worden “the Dutch lady’s” genoemd.

.

We vervolgen onze weg over glooiende bospaden. We zijn vandaag in de vertraging gekomen. We nemen de tijd, lopen niet zo snel als gisteren en we zijn om 7 uur gaan ontbijten in plaats van 6.30 uur vertrekken. Zo is er na 5 km weer een vrij nieuw cafe, genaamd Buen Camino, met heel veel zelf gemaakte producten, zoals koude tomatensoep. Het duurt niet lang, voor we kiezen dat we ook deze kans niet voorbij laten gaan.

Dan is het nog 7 km langs Pontesecures. Niet het mooiste deel van de Camino. Ook dat hoort erbij. Net als in het gewone leven is niet alles even mooi. We realiseren ons dat het er bijna op zit. Zolang naar uitgekeken, zolang voorbereid, en nu, bijna 2 weken onderweg en we zijn er bijna. Nog 1 dagje…. Maar extra vertragen om alle stappen goed tot ons door te laten dringen.

De laatste km’s gaan toch snel. Al pratend zijn we zo in Padron…..tijd voor het etappe drankje.

Natuurlijk gaan we de kerk binnen, naar het klooster en de “Padronia” ophalen. De Padronia is een document dat je krijgt als je langs de algemene herberg gaat. Officieel als je kennis hebt van de legende van Padron. Jacobus is met een bootje in Padron aangekomen. In Padron vind je de Meerpaal, waar het bootje met het lichaam van Jacobus is aangemeerd.

Wie kent hem niet? De knuffel barman Pedro…..er was geen ontkomen aan…..

We sluiten de dag af met tapas bij Ruta Xacobea.

En morgen naar Santiago. We hebben er zin in.

Camino Portugues Caldas de Reis

Camino Portugues

16 juni, 25 km 28 graden eerst bewolkt later zonnig. Van Pontevedra naar Caldas de Reis

In Pontevedra had ik gekozen voor albergue Nacama, gelegen op de route, ongeveer 1 km van het centrum. De algemene indruk is een prima herberg, verrassend rustig, een grote keuken, om te ontbijten of te koken. Ook vandaag gaan we om 6.30 uur op pad. Het wordt al een klein beetje licht als we door de straten van Pontevedra lopen.

De route van vandaag is licht heuvelachtig, door bossen en later door wijngaarden. Een piekje net voor Barro van 135 meter. Wij maken een kleine toeristische uitstap naar de watervallen van Barosa.

Het duurt wel even voor we de stad uit zijn. Kennelijk zijn we bij de eersten die op pad gaan. We ervaren het als rustig. Zo gaan we via de grote brug Pontevedra uit.

Na de brug is het eigenlijk voortdurend stijgen over kleine wegen of bospaden. Je hebt nauwelijks in de gaten dat je stiekem toch stijgt. Alleen lijkt het of je steeds met een touw naar achter wordt getrokken. Met de hele hoge luchtvochtigheid viel het mij zwaar en waren we blij dat we pauze hadden bij Pousada de Perigrino.

7 km verder maken we een uitstapje van de route af. Zodra de Camino bij de weg, de N550, aankomt, steek je over en ga je 10 minuten rechtdoor. Dan kom je zomaar in een prachtig park met reuze watervallen. We treffen het. Het restaurant was deze keer ook open. Altijd even doen zou ik zeggen.

Net na de middag gaan we op pad voor de laatste 7 km. De zon is er inmiddels doorgekomen en we ervaren het als heet. We lopen hier en daar onder de bladeren van de druivenranken en vinden dan wat schaduw. De bloemen in de weiden kleuren de velden. Zomaar een enorm veldboeket, daar word je toch blij van?

We komen net voor 14.30 uur aan in Caldas de Reis. Net over de brug is een cafe in de schaduw aan het water. Met Piemientos de Padron en kroketjes vieren we onze aankomst.

Straks nog even naar de warmwater bronnen. Caldas de Reis betekent bronnen van de koning………

Camino Portugues Pontevedra

Camino Portugues

15 juni, 24 km, 29 graden met veel zon van Saxamonde naar Pontevedra

Gisteren schreef ik in mijn verslag, we gaan de zomer regeling invoeren. Dat is vroeg opstaan om 1/2 uur voor zonsopkomst te vertrekken. Hier in Galicië is dat om 6.30 uur. Wel even wennen, maar wat hebben we genoten van de frisse ochtend.

Van Saxamonde dalen we nog 50 meter naar Redondela. De eerste piek van vandaag is de Alto da Lomba op 153 meter. Met enkele kleine heuvels ertussen dalen we naar Arcade en dan komt de volgende piek eraan de Alto da Canicouva op 145 meter.

Het schoot lekker op deze morgen. Vanaf Saxamonde is bijna nog niemand onderweg. We hebben de Camino nog voor ons zelf. De herberg O Corisco is niet zo groot en dat is daar de enige plaats om te slapen. Dat wordt anders in Redondela. Daar slapen er velen en we ontmoeten ook weer de pelgrims die met ons onderweg zijn.

Na Redondela moet er flink geklommen worden. De grootste klim aan het begin, heeft als beloning een picknick tafel. Even 5 minuten een kleine pauze. Daarna krijgen we de daling met schitterend uitzicht over de Rio Vigo. De zon komt voorzichtig over de bomen heen. In het dal zijn de huizen in de zonneschijn.

Vlak na Arcade is Ponte Sampaio te vinden over de Rio Verdugo. Een van de pareltjes, die elke pelgrim op de Camino Portugues zich zal blijven herinneren. Met deze strak blauwe lucht is het uitzicht nog mooier.

De stijging naar Alto da Canicouva gaat over grote stapstenen. Niet makkelijk, voor ons inmiddels goed te doen. Even snel kiezen waar je je voeten neerzet. Hoe je dat doet is persoonlijk, grote stappen of kleine voorzichtige, alles is goed.

Het laatste deel is ook weer een keuze moment. Direct langs een drukke weg in de zon of een km’tje verder door een bos langs een riviertje? Wij weten het wel. Die km extra kunnen we, het wordt de rivier. Vlak voor Pontevedra worden we getrakteerd op kunst werken. Prachtig om te zien.

In de stad is het inmiddels heet. Langs de terrasjes zien we de pelgrims die steeds met ons dezelfde etappes lopen. Vlak bij het hostel vinden we een terrasje in de schaduw. Zo kunnen we het wel uithouden…..

Later in de middag gaan we nog even naar het centrum. Om een ijsje te gaan eten, boodschappen voor morgen te doen en natuurlijk ook nog even naar de basiliek te gaan kijken.

Het was weer een mooie dag! Volgens het John Brierley boekje nog 70 km te gaan.

Camino Portugues Saxamonde

Camino Portugues

14 juni, 22 km zonnig, 24 graden van Casa Alternativo naar Saxamonde

Het houdt maar niet op met die persoonlijke aandacht en zorg van Dries voor alle pelgrims, die we allemaal van harte ontvangen. We worden gewekt met een Ave Maria, het ontbijt staat vanaf 7 uur voor ons klaar. Kun je je een mooiere start van de dag voorstellen? Met de Camino smile start onze dag.

We gaan vandaag van Casa Alternativo naar Porrino, via Mos naar Saxamonde. En ja, na Mos krijgen we een forse stijging te verwerken en daarna de even forse daling.

Vanaf Casa Alternativo is het gemakkelijk om de alternatieve route door het bos en later over landwegen te vinden. Je hoeft niet terug naar de splitsing, de gele pijlen wijzen als vanzelf de weg. Zo hoeven we niet langs de saaie weg met alleen industrie. Met het nog vroege ochtendlicht vinden we het erg mooi. Het strijklicht over de schapen, een pad met stapstenen langs het water, de Camino palen waar pelgrims een steentje neerleggen. Soms verbaas ik me over de grote van de stenen. Voor die pelgrim een zware last minder? Marlies legt er maar een klein steentje bij. Precies eentje die past op de stenen die er al liggen.

In Porrino hebben we pauze. We hebben dan al meer dan 9 km gelopen en zijn toe aan een pauze. Maria vindt er ook een brievenbus. Dd grote gele met Correos erop.

Vlak na Porrino vinden we de “100 km” paal. Die mijlpaal hebben we ook in de pocket. Het vertrouwen groeit dat we zo ook Santiago kunnen gaan halen. Op weg naar Mos wordt het al wat meer glooiend. In Mos is het kerkje open. Voor mij de eerste keer. Meestal is het nog dicht als we er langs komen. Daar vind je ook een groot beeld met Jacobus. Naast de kerk is een winkel met allerlei souvenirs. Tja….daar wil je wel even rondkijken.

De zwaarte van de dag begint na Mos. In 3 km een stijging van 200 meter. Dat voel je……Boven zien we het monument voor mishandelde vrouwen. Indrukwekkend…..met naam op een steentje om nooit te vergeten.

De beloning komt na de stijging. Geweldig uitzicht over het dal, in de richting van Redondela. Eerst even van het uitzicht genieten. Daarna dalen we ongeveer 100 meter in 2 km, tot we in Saxamonde, albergue O Corisco aankomen.

Aan het einde van onze wandeldag wordt het voelbaar warmer. Dit is vast de voorbode van komende 2 dagen. Het wordt meer dan 30 graden en dat betekent……de “zomer regeling”. Maar eerst vandaag. Ons etappe drankje is weer verdiend

Camino Portugues Casa Alternativo

Camino Portugues

13 juni, 13,5 km zonnig 20 graden, van Valenca via Tui naar Orbenlle

Het vestigingsstadje Valenca is de moeite waard om te verblijven. Vele souvenirwinkels, restaurants en ook de uitzichten over de Rio Ninho in de richting van Tui. Voor het eten gaan we er even kijken.  Ook heel speciaal was het restaurant Fatum in de rotsen van de vesting.

En dan komen we vandaag echt in Spanje aan. We dalen af naar de rivier de Minho, passeren de brug, en zingen spontaan “vive Espagna”. “Wat speciaal om voor de eerste keer te voet over de grens te gaan”. Camino is ook grenzen verleggen en je grenzen over gaan en kijken hoe het voelt.

De route van vandaag is heel glooiend. Weliswaar niet hoog, maar wel voortdurend. De daling op de kaart is vanaf de vesting Valenca, de stijging is vanaf de rivier naar de kathedraal van Tui.

We wandelen nog even door Tui, boodschappen voor de lunch, een kopje echte koffie en we steken een echt kaarsje aan in de kathedraal van Tui. Daarna dalen we via de oude straatjes af.

Het meest wandelen we over de bospaden, langs het mooie Camino standbeeld. Over oude bruggen en markeringen met Camino uit 19 e eeuw.

Vlak voor Orbenlle is een muur met de beeltenis van Porto de Gloria, een aloude pelgrim en een schilderij met trap. Wat zien we er in? De schaduw van de bomen maakt het nog meer spannend……

Om naar Porrino te gaan zijn er 2 mogelijkheden. Door het bos en de rivier of richting industrie terrein. Kom je hier en ga je naar Porrino, dan zou ik zeggen ga linksaf. Voor Casa Alternativo ga rechtdoor. Zo speciaal om daar te verblijven. Hangmatten, zwembad, fantastische gastheer Dries Nuiten uit België. We worden echt verwend.

Camino Portugues Valenca

Camino Portugues

12 juni, 17,2 km, zonnig en zeer benauwd van Rubiaes naar Valenca

In albergue Ninho kun je nu ook een warme maaltijd gebruiken. Zeer smakelijk en zeker aan te bevelen. De meesten hadden deze keer gekozen voor de vegetarische variant met kikkererwten en rijst. Na het ontbijt gingen we op pad. Er was voor de hele dag regen voorspeld en we hebben weer geluk. De hele wandeling droog. Het was wel zeer benauwd, net of alle energie verdwenen was.

De route van vandaag begon met de klim over Alto San Bento op 270 meter. Een mooi onverhard pad door de bossen.

De daling naar het dorpje Fontoura is met mooie vergezichten. Daar hadden we gedacht aan onze eerste pauze. Op deze maandag is veel gesloten. De bekende pauze plek tegenover de kerk is ook dicht. Een klein stukje van de route afwijken en we vinden een cafe dat open is. Tijd voor onze koffie stop.

Dan is het verder dalen naar de vestigingsplaats Valenca. We gaan er binnen via de vestingspoort. Valenca is geheel omgeven met vestingmuren. Heel indrukwekkend!

Op het plein hebben we eerst ons etappe drankje voor we naar ons hostel gaan. We overnachten in Hostel Bulwark binnen de vestingsmuren.

En dan morgen naar Spanje. We gaan de grens over……

Camino Portugues Rubiaes

Camino Portugues

11 juni, 20 km, zonnig 23 graden van Ponte de Lima naar Rubiaes

Het is niet alleen de meest zware route maar misschien ook wel de mooiste van de Camino Portugues. We gaan over de Alto Portela Grande op 405 meter.

Iedere dag is het een verrassing. Voor vandaag was droog en bewolkt weer voorspeld…..we krijgen zon met een heerlijke wandeltemperatuur. Wat is het dan mooi!!!! Het grote beeld van Jacobus op de brug, de spiegeling van het karakteristieke kerkje aan de andere zijde van de brug, de nevel die een beetje over de bergen hangt. We beginnen de dag met een stralend gevoel.

Direct na de oude romaanse brug kunnen we een stempel krijgen en natuurlijk verkoopt hij ook wat souvenirs. Speciaal voor ons luidt hij de bel 6x. Op deze zondag horen we meer onderweg. In de kerkjes in de nabijgelegen dorpjes zijn vieringen. We denken dat de deuren openstaan of het gezang wordt versterkt door microfoons. Het klinkt prachtig door het dal en het motiveert ons de stappen te zetten.

Na Revolta begint de klim naar Alto da Portela Grande. In Revolta hebben we even pauze en kopen een kaarsje voor in de kerk. Naar Portela Grande is een stevige klim in 3 km van 150 meter naar 405 meter. Vooral op je eigen tempo. Het zijn flinke stapstenen en bij elke stap maak je keuzes. Je probeert een paar meter vooruit te kijken. Daarna zie je wel verder. Je past ieder moment aan wat mogelijk is. Teruggaan is geen optie, dus elke gemaakte keuze is goed. Ik vind het heerlijk om zo te klimmen en te ervaren wat goed voor mij is. Waar de meest steile klim begint, kun je niet missen, dat is met een hele grote pijl gemarkeerd. Bij Cruz dos Franceses leggen we een steentje neer voor iemand die ons dierbaar is of voor ons zelf, b.v. voor moed of dankbaarheid.

Boven aangekomen genieten we van het uitzicht en van onze euforie, dat we het toch maar hebben gedaan. Het is ons gelukt.

Daarna begint de afdaling. Voor het geval je het niet ziet, door pelgrims met takken tot een pijl verwerkt. Na de daling wacht de beloning. Na 10 km hebben we een bar, waar we allemaal een tomatensalade namen. Leuk was dat we daar Siobhan uit Ierland weer tegen kwamen. Het wordt al een beetje familie gevoel.

Dit was weer een mooie Camino dag. Nog 1 dag in Portugal, morgen gaan we naar Valenca.

Camino Portugues Ponte de Lima

Camino Portugues

10 juni, 14 km, buien, van Casa Fernanda naar Ponte de Lima

Verblijven bij Casa Fernanda is een Camino ervaring die ik elke pelgrim gun. Het is speciaal…… De gastvrije ontvangst, de zorg voor de pelgrims, een heerlijke maaltijd, samen met de pelgrims aan tafel en later op de avond samen zingen en bij ons ook nog dansen en muziek.

Vandaag hebben we een jarige in ons midden. We feliciteren Nancy van harte.

De etappe naar Ponte de Lima is niet ver. Nog geen 15 km. Na Ponte de Lima is binnen een km op 8 geen goede accommodatie te vinden en zo kies ik ervoor de etappe plaats Ponte de Lima aan te houden. Van Barcelos naar Ponte de Lima is 35 km, dat is veel te ver en die verdelen we dan in 2-en. Dus Barcelos – Casa Fernanda en dan naar Ponte de Lima

De hele nacht had het flink geregend. We dachten droog te kunnen vertrekken, maar voordat we de deur uit gingen begon het opnieuw te stort regenen. We wachten even en gaan dan op pad. Met weemoed nemen we afscheid van Fernanda en Jacintho.

De regenkleding gaat aan en uit. Intussen ruikt het bijzonder lekker. De bloeiende bomen en hier en daar de eucalyptus bomen. We lopen over kleine paden en rustige boeren weggetjes.

Een eind verder komen we langs het kerkje Facha met daarbij een Jacobus op blauwe tegeltjes.

De Rio Lima komt in zicht. 2 grote bruggen, waarvan de laatste de oude romaanse brug. De enorme Lindebomen leiden ons naar het centrum.

We overnachten in “Old Village Hostel” 1 km van het centrum. Hier is dat 1 km omhoog, van rivier de Lima af.

Deze keer hadden we gekozen om direct bij aankomst te gaan eten. Rond 13.30 kun je in het goede Gaio restaurant een pelgrimsmenu krijgen. Dat was heel lekker. In de avond gingen we nog even naar de rivier. Inmiddels schijnt de zon uitbundig. Tijd voor een Sangria op een zonnig terras.

Bij de rivier vind je ook een voorstelling van strijdende Romeinen. Het water staat nu hoog, het lijkt net of ze echt uit het water komen.

Morgen gaan we over de oude Romaanse brug. De etappe naar Rubiaes met een hoge top van 450 meter. Deze uitdaging gaan we ook aan.

Camino Portugues Casa Fernanda

Camino Portugues

9 juni, 20 km bewolkt 20 graden van Barcelos naar Casa Fernanda

In Barcelos gingen we gisteren naar de mis met aansluitend de pelgrimszegen. In de Heilige Antonio kerk, ongeveer 15 minuten lopen van het centrum van Barcelos. Het was druk in de kerk, misschien vanwege de feestdag. Het koor zong en dat maakte het voor ons speciaal en indrukwekkend. Aan het einde van de mis mochten we naar voren komen om de zegen te ontvangen. Zie ook onderstaande tekst. De priester wilde ook wel met ons op de foto. We kregen ook allemaal een beschilderd steentje. Dankbaar nemen we die aan.

PILGRIMS BLESSING

BLESSING PRAYER

Almighty God,

Who always concedes your mercy to those who love You And are never away from those who seek You, Attend your servants in this pious pilgrimage And direct their paths according to Your will, So that, sheltered in daylight with Your protective presence And lighted at night with the light of Your grace, They may have You as their journey companion And happily arrive to their destination.

Vandaag hebben we de eerste serieuze heuvel. De Alto da Portela op 170 meter.

Het zag er erg dreigend uit bij ons vertrek. Zien we er tegenop? Er was veel kans op regen voorspeld……wij hebben het onderweg droog gehouden. Onderstaand was het uitzicht van ons hostel.

De eerste km naar Arantes zijn al meteen met hoogteverschillen. Arantes is nog maar 5 km na vertrek. Toch even een kleine pauze. Daarna begint de echte klim. In het cafe is deze mooie muurschilderingen te vinden.

We klimmen omhoog naar Alto de Portela. Met kleine stapjes omhoog en in rustig tempo is het voor iedereen goed te doen. Met prima voorbereiding kunnen we het allemaal aan. We treffen onderweg steeds dezelfde mensen. Ook een groepje dames uit Zuid Afrika, die net als wij Nederlands spreken. Leuk om hun taal te horen. Later heb ik ze het pelgrimslied van Amanda Strydom laten horen.

Op weg naar Casa Fernanda passeren we een zeer oude brug. Ponte das Tabuas. Op die oude kunnen we ons inbeelden hoeveel pelgrims hier al gepasseerd zijn. We voelen ons met al die pelgrims verbonden

Dan is het nog maar een klein stukje naar Casa Fernanda. We worden al verwacht en zeer hartelijk ontvangen. Onze was wordt gedaan, we krijgen hapjes en een wijntje en dat allemaal met die heerlijk Camino smile van Fernanda. We treffen hier ook Linda uit de USA. We kwamen haar gisteren in Barcelos tegen. En ook een vader met 4 dochters uit de USA. Ben benieuwd naar de avond………..