23 november, 19 km zonnig 15 graden Monchique Marmelete
Info van site Via Algarviana
Sector 11 – Monchique naar Marmelete – 14,80 km en 3 vanaf Vila Foia naar Monchique.
Het pad doorkruist het landschap van de Serra de Monchique, met zijn unieke rotsen en vegetatie. We passeerden naast Fóia (902m) en hellingen gecultiveerd op terrassen.
Na het zeer uitgebreide ontbijt gingen we op pad. De route van Monchique naar Marmelete is 14,8 km, dan kunnen de km’s van Vila Foia naar Monchique er nog bij. Vanaf Monchique is het gelijk fors klimmen, te beginnen in het stadje.
Verrassend zijn de piepkleine steegjes, waar we ongemerkt snel stijgen.
We kijken al direct over de stad uit.
Info van de site Via Algarviana:
Dan gaat u het bos in. Hier gaat u verder naar het Convento de Nossa Senhora do Desterro (Onze-Lieve-Vrouwe-van-de-Ballingschapklooster), een van de bekendste erfgoederen van deze stad.Het klooster is verlaten en verkeert in vrij slechte staat waardoor een bezoek om veiligheidsredenen wordt afgeraden.
We denken dat het klooster gesloten is als we erlangs komen. Even later komt er toch een man naar buiten, die ons van harte uitnodigt om te komen kijken. Het klopt wel….binnen is het in slechte staat. Wat echt gevaarlijk is heeft hij afgezet, daar mogen we niet komen. We vinden het bijzonder om er binnen te kijken. We kopen wat natuurlijke luchtjes. Ik heb voor mezelf eucalyptus olie gekocht.
Daarna gaan we over oneffen paadjes verder omhoog, bijna naar de Foia top. Tot de hoogte van 840 meter.
We zien de Foia top liggen en gaan net voor deze top rechtsaf.
Net voorbij de afslag ligt nog water op het pad. Geen probleem, onze schoenen worden amper nat.
Zo hoog kijken we hier naar de westzijde met uitzicht op zee in de richting van Aljezur.
We blijven geruime tijd op hoogte en vinden een heel ander landschap, met terrassen en veeteelt. We zien er koeien en Iberico varkens.
Info van de site Via Algarviana: Landbouwterrassen zijn de meest voorkomende akkers in (hellende) berggebieden. Er worden dan smalle bouwgrondplateaus gebouwd die trapsgewijs langs de helling liggen en ondersteund worden door stenen muren, in dit geval grotendeels van nefelinisch syeniet. Dit is duidelijk werk van menselijke hand waardoor het natuurlijke landschap jarenlang verandert. Dit was echter nodig om de plek aan te passen aan de behoeften van de plaatselijke bevolking. Tegenwoordig vormen deze terrassen een waardevol historisch, cultureel en landbouwerfgoed.
We zien onderweg vele nesten van de dennen processierupsen. Alsof het enorme spinnenwebben zijn. Ik schat wel 20 cm lang en 10 doorsnee.
Bij Madrinha is een windmolen park te zien. Met deze diep blauwe lucht is ook een windmolen park mooi om te zien. Daarachter is de zee aan de zuidzijde van Zuid Portugal te zien. Onder de windmolens door gaan we dalen.
Door een dicht eucalyptus bos gaan we naar Marmelete.
Rond 16 uur zijn we in Marmelete. Als we dan nog net uit de wind in de zon kunnen zitten, voor ons etappe drankje……
En zo is ook deze dag weer voorbij. We worden opgehaald en gaan weer terug naar VilaFoia. In 25 minuten zijn we terug. Morgen gaan we in Marmelete verder.