26 november, 18 km zonnig 18 graden Ruta Vicentina van Aljezur naar Arrifana

Een speciaal uitstapje

Visserspad info van site Ruta Vicentina

Dit deel tussen Aljezur en Arrifana loopt langs het strand van Monte Clérigo en de mythische Ponta da Atalaia. In een land waar legendes uit de tijd van de verovering van Portugal op de Moren nog steeds in de lucht hangen, is deze wandeling een authentieke reis door de tijd.

Op het smalle pad langs de kust is de duinvegetatie de moeite waard om te bekijken, die aromatische struiken omvat (zoals tijm, struikachtige evergreen, rozemarijn, mirte en lavendel), medicinale en eetbare planten (zoals wilde asperges, roze zonneroosjes, vampierbekers, Portugese kraaiheide, Pterospartum tridentatum ) en endemische en zeldzame planten (zoals Cistus palhinhae , Thymus camphoratus of Linaria Ficalhoana ).

Het plan was om van Marmeleta naar Aljezur te wandelen. Els opperde kunnen we ons niet wat verder laten afzetten, zodat we naar de kust kunnen lopen. Dat bleek niet te kunnen. Die route loopt helemaal door de natuur. Ik kreeg een idee dan een etappe van het fishermen’s trail te bewandelen. Daar vond ik een GPX track van en we hebben aan onze chauffeur gevraagd of het mogelijk was.

HET WAS EEN FANTASTISCHE ERVARING!

Aljezur ligt nog wat boven de zee. We moesten eerst nog wat omhoog klimmen.

De zee ligt nog 8 km van Aljezur, we lopen eerst door dennen en eucalyptus landschappen.

Dan zien we de monding van de rivier. De Ribeira de Aljezur. Daar helemaal aan het eind begint de oceaan.

Hier dachten we over het strand te kunnen. Die trap gaat alleen naar het uitzichtpunt.

Bij een volgend strandje gaan we er wel overheen.

We klimmen aan de andere kant van het strandje door het dorp Monte Clerigo weer omhoog.

Daarna lopen we km’s hoog boven de zee met enorme rotsen. Heel gaaf om de golven tegen de rotsen uiteen te zien spatten.

Steeds opnieuw een ander strandje, diep beneden ons. We kijken de ogen uit.

Heel mooi zijn de vetplanten met de rode punten. In het voorjaar vol met bloemen.

Als we zouden fantaseren over een ideale pauze plaats zou het dit wel eens kunnen zijn. Uitzicht, uit de wind, in de zon…..

Het laatste gedeelte is door een duingebied, door het losse zand, iets verder van de zee. Ook erg mooi!

In Arrifana vinden we een surf cafe. Buiten in de zon, nog warm genoeg. We ervaren het als zomer en dat voor eind november.