23 oktober, 13 km van Cee naar Finistere, droog, licht bewolkt 17 graden. Yeah! We zijn op onze eindbestemming. En als toetje…..de zonsondergang. Wat een speciale dag.

Een prachtige etappe!

Ook Coby gaat haar laatste stappen zetten op deze mooie camino. Ook al zetten we kleine stapjes, de grote passen mogen er ook zijn.

We gaan om 8 uur de deur uit naar het centrum van Cee voor ons ontbijt. Cafe Central is al lekker vroeg open. Alle Spanjaarden gaan voor het werk naar een cafe voor een kopje koffie en/of tostadas. Wij kunnen er ook nog wel bij. Daarna lopen we naar de andere kant van het water. Ons hostel, Albergue Moreira, ligt aan het begin van Cee.

Daarna begint de klim en kunnen we algauw van het uitzicht genieten. Wat heerlijk dat we een droge dag hebben. En of zon erbij ook. We boffen!

Camino vriendinnen Coby en Karine.

In Corbucion begint het echte werk. Toch nog een stevige klim op een erg ongelijk pad. Ook een camino pad is lang niet altijd makkelijk…….gewoon beginnen en kijken of het lukt…..

Bij Alto San Roque kunnen we voor het eerst Finistere zien. Onder de boog door, aan het eind van de heuvel. THE WAY staat er bij. Mooi! Wijst naar links en dat staat voor de toekomst. “The Way” die we thuis voortzetten, ons levenspad, met de ervaringen die we van deze camino mee naar huis nemen.

Bij het strandje van Estorde hebben we een pauze. Alvast even met de voeten in het zand. Mijmerend over deze camino en wat het ons heeft gebracht. De golven van de zee, ze komen en gaan.

We lopen door Sardineiro. Gekleurde huizen, we lopen gelijk met de daken. Ernaast staat een huis met een kleine horreo.

We klimmen weer omhoog en gaan over een bospad. De varens inmiddels bruin gekleurd, de zon erbij geeft het een warme kleur. We ervaren onze laatste stappen. Er lijkt wel vertraging in te zitten.

Op weg naar het laatste strandje…..

Natuurlijk gaan we over het strand naar Finistere. Op blote voeten langs de vloedlijn. Hoe heerlijk is dat?

De zon komt er af en toe door. Het zonlicht vangen in het water. Ademloos kijk ik ernaar. Precies als de golf omslaat en de zon erop nog te zien is.

Dan zijn we er. Aan het einde van het strand zijn we weer bij elkaar. “Onze camino is volbracht”. Op een kruispunt van ons leven. Hoe gaan we vanaf hier verder? Met alle ervaringen van de camino in ons hart. Onze camino thuis wacht op ons……

We halen onze Finistaella op. Deze keer bij de algemene herberg. Een mooi kleurig document voor ieder die van Santiago naar Finistere is gelopen.

We gaan om 18 uur naar de vuurtoren. Tapas en een wijntje erbij. We gaan onze camino feestelijk afsluiten. Precies bij deze pelgrim schijnt de zon over de heuvel.

Trots dat we 200 km gelopen hebben gaan we naar de 0,00 paal. Alle meters gezet, je eigen voeten, pijntjes doorstaan en doorgezet. Van harte gefeliciteerd toppers. Ik ben trots op jullie.

En ja, we krijgen de zonsondergang te zien.

Dag Finistere, tot volgend jaar.