22 oktober 15 km van Logoso naar Cee, mist, later regen, 16 graden. Wij volgen de rode lijn die naar Finistere gaat.

Na het ontbijt gaan we iets voor 9 uur de deur uit. Het wordt pas om 9 uur licht! In het donker is het op bospaden lastig.

We blijven voorlopig op hoogte. Door de mist zien we niet zoveel. We moeten ook goed kijken voor de Camino wegwijzers.

De rechte bomen van de eucalyptus zijn ook nog eens precies na elkaar geplant. De wereld wordt kleiner met mist en geeft ruimte voor de innerlijke weg.

We komen bij een informatie centrum over de keuze Finistere/Muxia. Bij die grote schoenen willen Joke en ik wel kijken of het past. Finistere…….we komen eraan.

Iets verder komen we bij de splitsing. Linksaf is naar Finistere. We moeten er naartoe lopen om te lezen wat er op staat.

Onze pauze is gepland bij een kerkje Ermida de Nosa Senora das Neves. We kunnen er wat schrijven in het gedachtenis boek.

We worden geraakt door deze tekst…..

Als je op een berg staat, met de regen in je gezicht. Je voelt je diep gelukkig en je koestert je in het licht. Dan is dat de herinnering in een schaduwrijk dal, die alle pijn en verdriet weer helen zal. 😘

Mijmerend gaan we verder. De mist maakt plaats voor af en toe een bui…..en dan weer mist. De voorgangers lossen zomaar op in de mist, om even later weer zichtbaar te worden.

Het moeilijkste deel komt nog. 2,5 km dalen en dan 300 meter dalen. We voelen onze knieën. Voor sommigen is het net te doen. Aan het eind zien we de zee van Cee. Een grijze massa met flinke golven. Mooi om te zien. De lucht heeft bijna dezelfde kleur.

Zonder dat we het hadden afgesproken treffen we elkaar bij het eerste cafe. Delen de verhalen en vandaag ook de emoties.

Nog een dag te gaan en dan komen we op onze eindbestemming Finistere. We zijn benieuwd wat deze dag ons brengt…..We hopen op een mooie zonsondergang.