19 oktober van Negreira naar A Pena, 10 km, het eerste deel van de route naar Olveiroa, regen 17 graden.

Vandaag, zondag, vinden we geen cafe open waar we kunnen ontbijten. Geen probleem🤔. We gaan terug naar de herberg San Jose. De deur staat er open. En plotseling, vanalles uit de rugzakken en we hebben gedeeld wat we bij ons hadden. Dat voelt als pelgrim zijn. Er is altijd een oplossing en zo hebben we elkaar kunnen helpen. Die had kaasjes, die had brood, die had een banaan. En zo hadden we genoeg om op pad te gaan.

Een regendag vandaag! Bakken regen. Voor ieder de test: is mijn regenkleding voldoende en zijn mijn schoenen waterdicht?

Bij de poort van Negreira kunnen we overdekt nog even een foto maken met onze fleurige regenkleding.

Het is een prachtig voortdurend stijgend pad door de bossen. De geuren van de eucalyptus verwelkomen ons. Na 4 km waren we in Zas, waar we zelfs een koffietentje aantroffen. We moesten wel overdekt buiten zitten en er was geen wc🤔. Ach de koffie was lekker……

Met mijn paraplu erbij vond ik het heerlijk lopen. Mijn kleding is niet nat geworden.

Verder hadden we geen pauze. En dat terwijl het pittig was, omdat we alleen maar stijging hadden. Chapeau wandelaars! En het leuke? Bijna ieder is op eigen tempo haar weg gaan vinden. Vertrouwen krijgen dat je het wel zult vinden. Dat er altijd wel een aanwijzing zal zijn. Zo groeit je vertrouwen dat je het ook alleen kunt. Toppers!

We waren er al rond de middag. Gelijk een broodje tortilla français en ieders verhalen delen. En de kleren? De meesten waren toch behoorlijk nat en waren blij dat ze alvast iets droogs konden aantrekken. Een aantal schoenen bleken ook niet waterdicht, of, zoals bij mij, misschien van boven af binnen geregend. Nu zitten er kranten in en worden ze gedroogd.

Ook een mooie camino dag vandaag!