29 augustus van El Espin naar Puerto del Palo, 17 km…..over Hospitales. Droog meest bewolkt weer 17 graden, heel veel tegenwind.

We hebben vandaag een jarige in ons midden. Van harte gefeliciteerd Rianne.

Ook gisteren en vanmorgen hebben we ervaren hoe een camino hart voelt. Sylvia van La Espina is zo een vrouw. De kleren gewassen een heerlijke vegetarische maaltijd met daaraan voorafgaand een kennismakings ronde. We zaten aan tafel met een Duitse, Amerikaanse en Italiaan. Met deze 3 mensen erbij was deze herberg vol. Wat een fijne sfeer! El Espin ligt 2 km voor Borres.

Opgewekt en met harte verwarmd gaan we op pad.

Informatie van Gronze

De route langs de Hospital Route is 4,5 km korter dan de alternatieve route via Pola, maar is wel zwaarder en er zijn geen voorzieningen. Het is een van de mooiste etappes van alle Camino de Santiago-routes. De route loopt door hooggelegen, onbewoonde gebieden met een grote blootstelling aan wisselende weersomstandigheden.

Vanaf La Espina is het een mooie aanloop voor het echte stijgwerk begint.

Weldra komen we bij de splitsing van Hospitales en Pollo de Allende. Natuurlijk gaan we de grote uitdaging aan en dat is de Hospitales. Dit bankje staat bij de splitsing met de inspirerende tekst: “awake my dear, be kind to our sleeping heart. Take it out into the vast fields of light and let it breathe”

We stijgen van 600 naar 1200 meter, met hier en daar flinke zware stukken. Het is bijzonder mooi. Er is totaal niets onderweg, alleen natuur en stilte. Ieder gaat zijn eigen weg, eigen tempo, eigen innerlijk. Bij zo een inspanning is het lastig ook nog een gesprek te voeren. Zeker ook door de harde tegenwind. Het was eigenlijk te koud om ergens te gaan zitten. Hieronder vind je de mooiste foto’s.

Tijdens de pauze vonden we deze steen en iets verder de grote pijl. Hier op de Primitivo viel je verbondenheid met alle pelgrims.

Ook hier hebben branden gewoed. Gelukkig nu niet meer. De bomen zien er erg kaal uit. Onvoorstelbaar hoe vuur om zich heen kan slaan!

In de stijgende lijn naar boven zie je de andere wandelaars. We voelen ons kleine nietig in het landschap.

We komen langs de ruïnes van het pelgrimshospitaal.

De stijgingen zijn echt niet makkelijk. Ongelijke stenen, steile stukken.

Als we bij het hoogste punt zijn, waar een kruis is geplaatst, komt de zon er even door.

Intussen dalen we een klein stukje en daarna klimmen we verder. Het blijft een uitdaging.

Kun je je voorstellen dat we een zeer voldane dag hadden? De mooiste tot nu toe hoor ik zeggen.

We zijn om 14 uur bij Puerto de Palo. Daar wachten we op een taxi die ons naar Berducebo brengt. We wachten er bijna 1 uur. Gelukkig hebben we een klein plekje uit de wind…..brrr we hebben het koud.

Tot slot krijgen we een traktatie van Rianne. Proost op naar de volgende stappen.

Morgen gaan we terug naar Puerto del Palo om dan naar Berducebo en La Mesa te gaan.