26 augustus van La Rodriga naar La Espina, 21 km. Eerst bewolkt, later zon, dichtbij Espina mist
We zijn verwend in de herberg Roco Madre. Er is een fijn terras, de was wordt voor ons gedrag en er wordt voor ons gekookt. Wat heerlijk dat ieder dat al zo kan waarderen. En ja slapen in een slaapzaal met ook 4 vreemden is wat onrustig. Ook ging er per ongeluk om 4.30 uur ergens een wekker 🤔 en ging ik me al aankleden. En dat terwijl we om 7 uur bij het ontbijt werden verwacht.

Zo gingen we na het vroege ontbijt op tijd de deur uit met vooral dankbaarheid dat we hier hebben mogen overnachten. Een donativo herberg, dat je geeft wat het je waard is. De Camino spirit voel je hier.

Dan gaan we op pad. Onderstaand heeft als bron Gronze. La Rodriga is net voor Cornellana. Tot aan Salas is het eerste deel.


Van Rodriga (net voor Cornellana) naar Salas klimmen we in de vallei van de Nonaya-rivier. We beginnen al gelijk na Cornellana te klimmen. Het klooster op de achtergrond.



Intussen breekt de zon door en kunnen we de schitterende omgeving bewonderen.



Na 2 uur lopen hebben we pauze bij een oude fontein.

Bron: Gronze

Van Salas klimmen we verder naar La Espina. Wederom een echt landelijke dag, tussen weilanden en eiken- en kastanjebossen. De eerste acht kilometer na Salas klimmen we van het 240 meter gelegen hoge Salas naar de 660 meter hoge La Espina.

Nou…..en of dit een zware klim is. Km’s lang over een zeer oneffen bospad. Bocht na bocht na bocht. Bij een bocht denk je ik ben er, komt er weer een aan..We kunnen allemaal zodanig tempo aanpassen dat we door kunnen lopen.

Met natuurlijk af en toe een pauze.


Als we al bijna bij Espina zijn, komt er plotseling een harde wind uit het noorden, later kwam de zeemist opzetten.

Helaas is Bodenaya deze week gesloten. Wat hebben we een prima alternatief bij Herberg El Texu in Espina, 1,2 km verder. Ja, die laatste km’s zijn vermoeiend, maar we zijn ook trots dat we het halen.

Wat een geweldige ontvangst door de Nederlanders Gepke en Thijs. Water en/of een etappe drankje. We kunnen de was inleveren. Wauw wat een verwennerij! Ook nu wordt er weer voor ons gekookt, een heerlijke maaltijd.

En wat dacht je van een stempel in was? Zo speciaal…..



wow wat een belevenis.
kan niet wachten tot ik mag volgendjaar in april.