7 januari, 10 km zeer zonnig, 22 graden,van Tunte naar Garanon

San Bartolome uitlopen was meteen al een uitdaging en oefening voor de stijgingen die ons te wachten stonden. De bewolking trok weg en we werden getrakteerd op een strak blauwe lucht. Al snel zien we het dorp onder ons liggen

Ook werden we verrast door het geluid van een specht die we zomaar op een tak zagen zitten. -verwondering-

We klimmen naar “Mirador de Cruz Grande”. Prachtige paden met voortdurend wisselende uitzichten.

Het is hard werken en we krijgen bijna elke bocht een beloning met het uitzicht en de strak blauwe lucht. We krijgen er geen genoeg van.

De Paso de la Plata is misschien nog wel mooier. Een smal pad hooggelegen met zelfs uitzicht naar Tenerife. We letten goed op, gaan langzaam en vergeten vooral niet om van de omgeving te genieten.

Natuurlijk rusten we uit op het hoogste punt.

Deze etappe is er een om nooit te vergeten. Voortdurend verwondering over wat we zien, ons eigen kunnen, de natuur en de stilte. We maken ook nog een ommetje naar “Ventana del Nublo”. Niet ver van de route en zeer de moeite waard om te gaan zien. Je kijkt er door de rotsen heen.

Pas bij de laatste km’s gaan we dalen en tot slot nog stijgen tot we op een hoogte van 1670 bij El Garanon aankomen.

Om bij de taxi terug naar San Bartholomeu te komen moeten we toch iets terug naar de weg. Wij hebben 10 km gelopen, de taxi doet er 25 km over, met heel veel haarspeldbochten.

Vandaag hebben we een maaltijd besteld en eten die in de patio van ons verblijf. Niet binnen omdat net de elektriciteit was uitgevallen.

Een geweldige dag!!!!