17 november 16 km van Barranco do Velho naar Salir

Alweer de 6e etappe van de Via Algarviana.

Hier gaan we van de bergen van de Algarve naar de Barrocal, door kurkeiken- en aardbeiboombossen naar droge boomgaarden.

Na het vertrek uit Barrenco blijken we vooral op de hoogte van ongeveer 500 meter te blijven. Het is een bergrug met naar alle kanten uitzichten.

Vandaag hebben we gelukkig weer droog weer, wel nog meest bewolkt. Door de wijdse uitzichten is het lichtspel van de wolken goed te zien. Precies daar waar de zonnestralen de grond raken, licht het een beetje op.

We passeren de windmolen van Faranhão of Eira de Agosto , waar we zouden kunnen genieten van het panoramische uitzicht, dat reikt van de bergen tot aan de kust. De windmolen zien we al van verre liggen. Door de bewolking zien we de zuidkust niet.

We dalen vervolgens af naar Carrascalinho , langs een zeer bosrijk en aangenaam ravijn. Een zeer pittige daling van zeker 10 %.  We zien er veel kurkeiken, aardbeien bomen, bloeiende heide en ook bloeiende rozemarijn.

Als we beneden zijn krijgen we de uitdaging om een rivier te passeren, de Ribeira do Rio Seco. Eerst kunnen we er nog overheen springen, later wordt de uitdaging groter en sommigen gaan met blote voeten door het water.

Dit vinden we meevallen!

Het laatste deel naar Salir, zijn ommuurde paden, langs amandelbomen en ook citrusbomen, de sinaasappels vragen bijna om geplukt te worden. Een genot om er te mogen lopen.

We komen in Salir aan en er is eindelijk een geldautomaat. We denken dat we er kunnen pinnen. Dat blijkt niet zo te zijn. 🤔 We hebben bijna geen contanten meer. De Portugezen willen het liefst alles   contant, daar hadden we geen rekening mee gehouden. Vlak erbij vinden we een bar voor ons etappe drankje.

Hier in Salir is op zondagavond geen restaurant open…..we vinden een restaurant waar we eten kunnen bestellen. Dat komen ze straks brengen. Casa de Mae ligt buiten het dorp en het zou een flinke klim zijn. We boffen maar weer. 😉