28 november, 20 km, bewolkt 20 graden. Van Raposeira naar Cabo San Vicente

Yeah….we zijn op onze bestemming Cabo San Vicente. Eindelijk bij de zee..

Namens mij van harte gefeliciteerd voor alle wandelaars! Hinke, Heleen, Ans, Elly, Leo, Annemiek en Marion

Deze tekst (zie onder) was vandaag speciaal voor mij… vanmorgen heb ik de keuze gemaakt niet mee te gaan, omdat mijn scheenbeen aan de onderkant dik en warm is.🤔 En wat zeg ik dan tegen anderen? Hoog houden, koelen en rusten. Nu heb ik ook gevoeld hoe het is om een geplande route niet af te maken. .

Onderstaand verslag is dan ook van Elly

Vandaag de voltooiing van de Via Algarviana en ik heb het toch maar  gedaan!
We gingen al vroeg op stap, rond 9 uur. Helaas zonder Mieke vanwege haar gisteren ontstane scheenbeen ontsteking. Succes vandaag!

Het landschap wisselende vandaag voortdurend. We lopen omhoog en omlaag, door riet, akkers en door een maanlandschap met stenen en keien.

Dan verbeeld ik me weer dat ik door een duinlandschap loop en als ik zand zie waan ik me in de Drunense duinen. Het is herfst en lente ineen te zien aan de zaadbollen en het nieuwe blad van de distel. De crocus luidt bij ons het voorjaar in maar hier is het toch echt de herfst crocus. Er is een overvloed aan slakken, ik zie ze werkelijk overal: aan oude stengels, op palen en in planten.

Ook vandaag is er water om te passeren. Hinke staat paraat om de anderen te helpen.

Met regelmatig een rustpauze komen we er. Elke stap, elke bocht, elke heuvel is er een

En zo, stap voor stap naderen we de kust en het meest zuidwestelijke punt van Portugal.
We lopen 3 km langs een rechte weg, aan het eind slaan we rechtsaf en komen we op de vernieuwde weg die ons naar de vuurtoren voert. Lijkt dichtbij maar nog 2 km te gaan. Het uitzicht is fantastisch. 

En bij het wiel staat 0,00 km, dus we zijn er!

We maken foto’s om dit heuglijke moment te vieren en nooit meer te vergeten.

Ans en Heleen nemen afscheid van hun dierbare wandelstokken. Zelf gevonden, zelf gedragen……een maatje voor al je stappen.

Onze reis zit erop. Natuurlijk eindigen we met ons etappe drankje en onze laatste gezamenlijke maaltijd.

Ik kijk terug op 17 mooie wandeldagen. Iedere dag was weer een avontuur. Iedere dag gebeurde er wel iets, soms spectaculair zoals met de regen en soms was een het kleine gebeurtenis.

Een geweldige ervaring om van oost naar west Portugal te gaan. De Via Algarviana zit er op. 300 km onder onze voeten laten glijden. We nemen de herinneringen mee en gaan thuis verder met deze herinneringen in ons hart. Dank je wel aan alle lezers voor de support tijdens deze reis.