14 november, 24 km, heel veel buien 17 graden, van Furnazinhas naar Vaqueiras.

Dat wisten we wel dat het zeer waarschijnlijk een dag met buien zou worden. Vanmorgen zaten we aan een zeer rijk, uitgebreid ontbijt in de serre en we zagen dan ook vette druppels in het zwembad plonzen. We gaan wat later weg, de eerste bui bij het zwembad achter latend.

Opgewekt gaan we op pad. Een nieuwe dag ligt voor ons

De route was er een met een flinke oefening in voortdurend stijgen en dalen. Niet heel lang omhoog en ook niet zo steil, goed te doen,  onze spieren voelen het wel. Er wordt gewandeld…..😉

Omdat ons verblijf, Varandas do Vale in Furnozinhas 1 km van de route ligt, komt er ook zomaar een km bij. 22,9 was de etappe, totaal werd het 23,9 km. Eerst over een avontuurlijk paadje dat van de accommodatie naar het dorp liep.

Ook in de nacht had het al geregend. Het was lang geleden. Het nog groene Algarve wat afgestoft. Het groen is nog dieper groen geworden. We vinden het erg mooi.

Ook vandaag moesten we een riviertje oversteken. De Barranco de Maria Galega. Waar was dat dan? Ik kon het me niet herinneren. Met het terugkijken van de foto’s moet het hier geweest zijn.

We zien vandaag een  bloeiende Prunus en ook bloeiende amandelbomen. Iets verderop lammetjes. Heel gek om dat in dit seizoen te zien. Voor mij voelt het als voorjaar.

Intussen glijden de km’s onder onze voeten. Af en toe is het ook weer even droog en kunnen we wat meer van de omgeving zien.

We hadden al even pauze gehad, we zaten net en het begon weer te regenen. Hier op de Via Algarviana is geen enkele voorziening. We kiezen een randje aan de kant van het pad, een vuilniszak of zitmatje en ons stoeltje is klaar. Soms ging het erg hard plenzen en wat fijn……we hebben precies een afdakje in een dorpje bij een voordeur.

Later was het droog en we zochten een plekje om te rusten. Een ouder echtpaar was thuis, we mochten wel even op hun stoep pauzeren. We krijgen zelfs een snaps, die doen we toch maar niet. We hebben nog km’s te gaan.

In Vaqueiras vinden we een bar met winkeltje langs de weg. We hebben in geen 2 dagen winkeltjes gezien, inmiddels is al onze proviand op. Veel hebben ze niet. Ik neem er een pak crackers mee. Andere kopen yoghurt en repen. Dat is wel nodig. Het lunchpakket was een klein broodje. Daar kunnen we niet op lopen. We vinden dat we het etappe drankje verdiend hebben.

We hebben een slaapplaats in Casa d’Aldeia. Net genoeg kamers voor ons. Helaas was er door onvoorziene omstandigheden maar 1 persoonskamer ipv 2. We krijgen een 3 persoonskamer. Ook goed!! In het restaurant wordt heerlijk voor ons gekookt. Een stoofpot met aardappelen, vlees en erwten met worstelen. Ook een menu met vis, aardappelen en broccoli. Het smaakte ons goed

“the poncho must go on” wij laten ons niet uit het veld slaan….