18 oktober, 17 km van Burres naar Pedrouzo, motregen 18 graden

We hebben iets bijzonders meegemaakt. Gisteren had ik een(speciale met Maria erop) )tasje met wat eten en drinken laten liggen bij een restaurant in Ribadiso. Daar kwam ik achter toen we op de eindbestemming bij de herberg Os Acos waren. Restaurant gebeld, die hadden het gevonden. De vervoerder (Correos) van de rugzakken gemaild en ja hoor die wilden het wel ophalen. Maar ik moest voor 20.00 uur betalen. Dat lukte niet, dus ik had het al opgegeven. Nu deze middag in Pedrouzo komt het tasje toch aan. Ik ben er blij mee😀. Hoe krijgen ze het voor elkaar???

Vandaag een korte etappe naar Pedrouzo. Ook prettig, dan zijn we goed uitgerust om morgen naar Santiago te gaan. Licht glooiend, we merken het bijna niet. Vlak voor Pedrouzo gaan we 120 meter naar beneden, eenvoudig!

 

Het is hier in Galicië pas om 8.30 uur licht. We ontbijten als het nog donker is, en dan is het plotseling licht. Een klein stukje van de route af, klimmen we naar de weg toe.

Ook dit is Galicië, lopen in de nevel en veel vocht. Zo komt Galicia zo groen. Vandaag zijn er meer pelgrims op pad. Vertrokken uit Arzua te gaan ze in een kleurig lint voorbij als we even pauzeren binnen in een restaurant. Het is ook gezellig om de pelgrims te ontmoeten. He ziet het wanneer ze even naast je lopen. Bij “buen camino” kijken ze je even aan. Tijd voor een praatje…en soms zomaar een diepgaand gesprek over bv thuiskomen. Wat is dat? Naar je huis of in  jezelf? Tevreden en rustig. Dat is o.a. wat wandelen mij brengt. Thuiskomen is voor mij ook onderweg zijn, ont-moeting. De ander zien.

We zien onderweg bv de bierbar, daar is nog niets te doen. Een eindje verder een verzameling schoenen met planten. Ik denk dat die planten het wel goed doen.

De camino loopt evenwijdig aan de weg. Dan weer links, dan weer rechts van de weg. Steeds is voor de pelgrims een mooi pad door de bossen aangelegd, met ruimte genoeg voor iedereen. Fietsers kunnen ons makkelijk passeren.Of langs een eucalyptus bos. Dat is genieten van de geuren.

Ook zien we vele paddenstoelen uit de grond komen of boomstammen versieren.

Onderweg komen we langs iemand die een stempel zet en ons probeert enthousiast te maken voor de pelgrimsmis in Pedrouzo. Ook ik heb in mijn boekje staan dat het bijzonder is. We gaan het zien vanavond.

En zo gingen we om 17 uur op zoek naar een restaurant. We vinden er een met een dagmenu die vanaf 12.30 uur open is. Dat komt goed uit. We eten er heerlijk. Voor mij een crabsalade en kikkererwten met paddestoelen en spinazie.

De pelgrims mis was inderdaad speciaal. Een betrokken voorganger, die de volle kerk inliep en vroeg waar iedereen vandaan komt. Mexico, Japan, Zuid Korea, Duitsland, Italië etc. Wat mooi, ieder verbonden door de Camino. De voorganger zong en alle Spanjaarden zongen mee. Na afloop krijgen we buiten de kerk een stempel.

Een fijne afsluiting van deze speciale camino dag.

Morgen naar Santiago