24 augustus, 17 km, bewolkt, beetje regen 23 graden.

Ook deze wonderschone dag van Paladin naar Rodriga zit erop. Eerst vrij vlak van Paladin naar Grado langs de rivier later van Grado naar Rodriga met een stijging van 300 meter naar Alto de Fresno en dalen tot net voor Cornellanna.

We konden deze morgen pas om 9 uur ontbijten. Onze bagage voor Correos moeten we om 8.30 klaar hebben staan. Dat doen we dan ook keurig en hebben er lol om. We helpen zelfs even om de bagage aan te geven.

Daarna gaan we op pad. De bergen van Asturias altijd dichtbij. De Camino Primitivo over de mooiste paden. Af en toe een stukje langs de weg, dan weer alsof het over een prive terrein gaat. Door dorpjes waar de tijd heeft stil gestaan. Hoe lang geleden heeft er nog iemand gewoond. Soms staan de planten nog buiten, maar je ziet dat het huis niet meer is bewoond.

We passeren een brug voor we Grado binnen gaan. Een grotere plaats waar we ook onze inkopen doen en even pauze hebben op een terras. Wat denk je van een kopje koffie met een “biscuoto” Dat gaat er wel in.

Dan begint de enorme klim. We houden de moed er in door te zingen. Bv “als er nooit meer een morgen zou zijn” of “vandaag ben ik gaan lopen”. We kunnen het allemaal goed volhouden. Pas als we boven zijn gaan we rusten. Intussen is het een beetje gaan regenen en deze mooie dames in het rood bieden een mooie contrast met het groen.

We gaan lunchen en zoeken een plekje, droog…wat vinden we een bankje net groot genoeg om met 7 op te zitten. Een broodje, een banaan, een kaasje en ook samen delen. Een goed pelgrims gevoel. We hebben het goed samen.

Dan begint de afdaling naar Doriga. De plaats waar ik de vorige keer geslapen heb. We gaan terug in de tijd met allemaal spulletjes van toen we klein waren.

Het meest hilarisch vond ik deze deur…met daarachter een “sta-toilet”. Het is daarna nog 3 km en we hebben alvast het alcohol vrije etappe drankje.

Het blijft klimmen en dalen, ook om een viaduct te passeren. De afdaling die volgt is er een met stenen en boomstronken.

Onderweg kwamen we deze tekst tegen: Eentje om te laten bezinken.

Een gastvrije ontvangst in albergue Roca Madre in La Rodriga. We slapen in 1 ruimte, er wordt voor ons gekookt en morgen krijgen we ontbijt. We voelen ons verwend.