27 april, 18,6 km, veel buien, 12 graden van Los Arcos naar Viana
Opnieuw een prachtige route, over vrijwel uitsluitend onverharde paden. Zoals je ziet, opnieuw met stevige hoogteverschillen.
In het boekje van John Brierley ziet de route er als volgt uit. Over Sansol, Torres del Rio en de hoogte Alto del Poyo.
In Los Arcos vinden we een cafe, die al om 7 uur geopend is voor ons ontbijt, tostada’s, verse jus d’orange, koffie. Daar kunnen we wel mee op pad. Door de stadspoort gaan we op pad. Aan de schelp zien we dat we de goede kant opgaan. Of gewoon de andere pelgrims volgen, dat kan ook.
Vanaf Los Arcos is er een lange weg van 7 km rechtdoor. Aan weerszijden van het pad vele bloemen, koolzaad, klaprozen, brem. De geuren komen ons tegemoet. Zeker na een regenbui, dan kun je nog meer ruiken. We hadden een heel klein beetje regen en hoopten dat het erg mee zou vallen met het weer.
In Sansol waren we toe aan koffie. Voor de meeste pelgrims is het altijd het eerste cafe. In dit geval kun je ook echt overwegen om naar Torres del Rio te gaan. Meer cafe’s en je kunt er binnen zitten. Torres del Rio ligt precies aan de andere kant van de heuvel, er zit nog geen km tussen.
Het kerkje dat je op de top ziet liggen is Santo Sepulchro. Een heel intiem kerkje mooi verlicht. Voor het eerst dat ik hier kom moet je € 1 betalen voor entre. (Tja…?) We krijgen er ook een stempel en een laurierblad. Laurier staat voor wijsheid en glorie. Die nemen we mee in ons hart.
We lopen door een natuurgebied. Stijgende paden en langs druiven ranken. We zijn hier in het gebied van de Rioja. Als de zon net de bladeren verlicht en er is een donkere lucht achter, wordt het extra mooi.
Bij Alto del Poyo leggen veel pelgrims een steentje neer. Henny legt er ook twee steentjes bij voor haar dierbaren. Ik word geraakt door de steen die is versierd met een rozenkrans. Het voelt alsof alles met bijzondere intensie is neergelegd.
Er zijn meer steen mannetjes. Deze vind ik erg mooi. Precies op een hoek van een dalende weg.
We zijn toe aan een lunch. De regen was even wat minder geworden en we vonden een picknick plaats. Ik was blij even wat te eten. De energie moet worden aangevuld. We zaten net en het begon heel hard te regenen en te onweren.
Dat werden hele donkere luchten. We lopen door, nergens een schuilplaats te zien. Ook als het onweert zien we niets om te schuilen. We worden erg nat. Het water loopt zo van de poncho’s in de schoenen. Bij onderstaande foto is het net gestopt met de regen.
Kletsnat komen we in Viana aan.
We logeren in een appartement niet ver van het centrum. Handig….want de bagage wordt niet in het appartement bezorgd maar in een hotel. We moeten het dan nog even meenemen. Later wordt het droog en enkelen gaan de stad verkennen. Viana is en leuke stad!
