23 april, 22 km, veel regen 8 graden, van Zubiri naar Pamplona

Gelukkig is er geen sneeuw hier geweest, maar een hele dag regen met maar 8 graden is niet makkelijk. Een etappe met niet veel hoogteverschillen, maar het stijgt en daalt steeds over kleinere stukken.

We starten met onze regenkleding aan. Een regenjas en broek, een poncho met halve mouwen, poncho’s met rits, voor ieder wat hij/zij fijn vindt. Met gamachen of voor mij mijn “regenpijpen”.

Niet ver na Zubiri zien we de magna fabriek, hier wordt al jaren magnesium oxide geproduceerd. We komen er langs en we dalen een grote trap af.

Het is te koud om te pauzeren. We dachten we lopen door tot Zuriain, waar ik al jaren kom om te pauzeren. Ik had ook verteld dat we daar heerlijke broodjes zouden kunnen kopen. Wat denk je dicht….Nu weet ik waar die uitgemergelde pelgrim vandaan komt.🤔

Het Camino pad loopt ongeveer langs de grote weg, de N135. We horen het wel, maar het is ver genoeg. Het is er erg mooi. Een smal pad, met hier en daar gevaarlijke afdalingen. We moeten zelfs naast het pad lopen om niet uit te glijden. En wat denk je van de volop bloeiende judaspenning. Ook al regent het, we zien wel de mooie kleine dingen, die onze dag zo aangenaam maken.

Na 13 km vinden we uiteindelijk een overdekte plek om even wat te eten. Dat is darn zo fijn, het voelt alsof dat precies op het juiste moment is. Even zitten, rusten en wat eten. Dat is toch ook al genoeg? Daarna kunnen we met goede moed verder.

In Villava vinden we voor het eerst een cafe die geopend is. Het lijkt of je dan al Pamplona binnen komt, dat is toch echt nog 4 km!

Door de stad Pamplona en we komen bij het centrum aan. Pamplona is een vestingstad en dat kun je zien aan de enorme grote verdedigingswerken.

Deze regen etappe zit erop. Trots dat we ook dit kunnen. Gewoon doorgaan…het is tenslotte altijd “weer”

 

.

We zijn om 15 uur in Pamplona. Nog net op tijd voor een menu. Het was erg goed, en dat voor €17,50. Direct na de stadspoort aan de linkerhand.