14 september, 25 graden, 22 km van Leon naar Mazarife

We hebben overnacht in Globetrotter hostel, een prima plek naast de kathedraal waar we ook nog om 22.30 uur binnen konden. Ze hadden speciaal op ons gewacht.

Als eerste gaan we toch even de kathedraal binnen. Een belevenis door het zonlicht dat door de glas in lood ramen naar binnen komt. Zeker de moeite waard er rond te kijken.

We wachten ook tot de winkels open zijn. Mijn standaard pelgrimslunch bestaat uit een stukje brood, bananen, kaasjes en aquarius. En dan gaan we echt op pad. Voor mij en Monica het eerste stuk met de bus naar Virgen del Camino. Wij gaan kijken wat wel kan. Monica net hersteld van een voetblessure en voor mij helaas nog aan het opknappen na een longembolie. We verwachten max 15 km te kunnen gaan. Wat gebeurt er? Marijke, Irene, Bertine en Annemiek gaan samen lopend de stad uit voor de volle 22 km. Spannend want we hebben ook een keuzemogelijkheid.

Wij nemen de alternatieve route naar Villar de Mazarife.

Vlak voor de splitsing is aan de rechterkant een zeer moderne kerk, met prachtige beelden. Daar is een pastoor waar we persoonlijk een stempel van krijgen.

Na de stad komen we uit op een hoogvlakte, Paramo genaamd met als top Alto Cruceiro op 910 meter. Leon zelf ligt op ruim 800 meter hoogte, zoveel is die stijging niet en het geeft een mooi uitzicht op de stad Leon. Hier voelt het nog wel een beetje als meseta. Bijna vlak, graanvelden of omgeploegde akkers. Het heeft een beetje geregend, dat kleurt de aarde bijna rood.Mooi om te zien. Hier en daar afgewisseld met wat bomen. Vooral de strak blauwe lucht geeft dat mooie contrast.

Met de temperatuur van 25 graden goed te doen. Alleen de laatste 4 km vanaf Chozas de Abajo lopen we weer langs de weg. Deze lijkt eindeloos en dan is er plotseling na een bocht toch het dorp Villar de Mazarife. Hier verblijven we in de laatste herberg, Tio Pepe. Wat heerlijk om daar samen ons etappe drankje te nuttigen in de patio van de herberg.