16 september, 17 km, zwaar bewolkt droog

We kijken terug op een fantastisch verblijf bij Martin en Merel van albergue Villares de Orbigo. Ruim, rustig, zeer schoon en een heerlijke maaltijd. Deze morgen hebben we zelfs buiten ontbeten. Onze dag begint zo heel goed!

Direct na Villares de Orbigo begint een prachtig natuurgebied. Glooiend met steeds opnieuw mooie vergezichten. Toen ik er aankwam regende het. Het was er of “ik in de wolken was”. Dat ben ik wel…..zeker als ik met de wandelaars onderweg ben😉😉 en in staat blijk me aan te passen.

Ik heb de afstand voor mezelf aangepast. Martin heeft me 8 km verder weggebracht en ik ben de anderen tegemoet gelopen. Voor mij de mogelijkheid te kijken:wat kan wel? Vlak voor de improvisorische bar “Cantina la Casa de los Dios” zijn we weer bij elkaar. Een fijne plek op ongeveer 8 km na het vertrek. Na 2 uur lopen ben je daar. De nieuwe eigenaar zorgt goed voor ons. Fruit, koffie, thee, koekjes. Een plek om even uit te rusten en te ervaren wat vrijheid is.

Op deze hoogte zien we na een stukje lopen Astorga in een kommetje liggen. Het lijkt dan dichtbij, het is daarvandaan toch nog 5 km. Dat is bij het grote kruis:”Cruceiro de Santo Toribio”

Via een steil pad gaan we naar beneden. Door het dorp San Justo de la Vega en Astorga komt steeds dichterbij. We boffen zo met het weer. Vandaag was voor heel Spanje veel regen voorspeld, tot we in Astorga zijn houden wij het droog. Om een spoorweg over te steken hebben ze een ingenieus systeem bedacht, om zigzag naar de overkant te kunnen.

Astorga is bekend door de kathedraal St. Marta en het bisschoppelijk paleis; Palacio Episcopal van Gaudi.

Morgen gaan we beginnen aan de klim van 900 meter naar Rabanal op 1155 meter. We zien ernaar uit en vinden het ook spannend. Gaat het ons lukken?…….. .