Maandag 18 april, 2e Paasdag. Dag 13, van Vilanova de Arousa naar Picaraña, 13km en bewolkt.

Om half 7 liep de wekker af. We hadden ons allemaal goed voorbereid om snel klaar te zijn. Om 10 over zeven moesten we vertrekken naar de boot. Deze vertrekt om half 8 en we moeten er 10 minuten vantevoren zijn. Het is voor ons maar een klein stukje lopen gelukkig. We zijn inderdaad allemaal snel klaar en er is zelfs nog tijd voor een groepsfoto.

We zijn niet de enigen die met de boot meegaan. De boot vaart een keer per dag en alle pelgrims willen mee. Dat zijn er rond de dertig.

De boot is vol en de schipper legt uit hoe we gaan varen. Intussen gaat voor ons alles door, voeten worden behandeld.

De boot vaart hard en maakt veel golven, ik verwacht dat dit op de rivier wel rustiger gaat zijn maar deze verwachting gaat niet uitkomen. Wel wordt er rustiger gevaren wanneer de schipper uitleg geeft over de kruisen langs de kant of andere bezienswaardigheden.

Tijdens de boottocht kun je nog thee en een kleine croissant krijgen en na anderhalf uur stappen we net voor Padron van de boot. Het was een mooie ervaring en de schipper wenst ons bon camino.

Direct nadat we van de boot zijn worden we weer getrakteerd op op een mooie regenboog.

In Padron is het kermis en ik neem de groep mee naar Pepe om te ontbijten. Deze enthousiaste man vindt iedereen gelijk zijn vriend/vriendin en ontvangt je met een omhelzing. Gelijk vraagt hij hoeveel mensen er op de boot zaten. Hij hoopt deze mensen allemaal binnen te halen en doet zijn best mensen buiten te begroeten.

Nadat we ons ontbijt op hebben vertrekken we voor het vervolg van de camino naar Santiago. We zagen al een keer 27km op de paal staan maar zover gaan we vandaag niet. We zeggen Silvia gedag, zij blijft in Padron en hoopt morgen weer mee te kunnen lopen. Het is fris en we houden onze jassen aan. Constance en ik lopen een tijdje met twee Nederlanders op die we in Viladesuso zagen.

Irene loopt voorop en ik zeg haar dat we bij het volgende barretje wel even kunnen stoppen. Dat doet ze en ze stuurt een appje waar ze zit, dat houden we in de gaten en we vinden het al snel. We krijgen niets bij de koffie, helaas dat valt tegen, we begonnen er net aan gewent te raken.

En verder gaan we. De wandeling is wel wat anders dan gisteren. Alleen al het mooie open weer van gisteren missen we maar ook de route is niet zo mooi, toch lopen we allemaal lekker. We zijn er na twee weken zo aan gewend geraakt dat het raar is dat het binnenkort voorbij is maar… we hebben nog even.

Rond 1 uur zijn we bij Glorioso in Picaraña waar we twee mooie kamers hebben. Silvia heeft verteld dat er muziek is in Padron en wij besluiten zo snel mogelijk met de taxi naar Padron terug te gaan. We kunnen wanneer we er aankomen nog net even van de band genieten.

Ons etappedrankje nemen we hier op het terras en we krijgen er weer heerlijke tapas bij. Daarna wijst Silvia ons de weg door de stad en haalt Constance haar Pedronia.

We nemen de taxi terug maar moeten even zoeken. Ze zouden naast de politie-auto’s staan maar we zien ze niet. Twee voorbij lopende Spanjaarden leggen ons uit waar de taxi’s staan. Toevallig staat er nu even geen. Mochten we de politie zien dan kunnen die voor ons wel een taxi bellen. Dat vinden wij vreemd, zal bij ons in Nederland niet snel gebeuren. Al snel komt er een taxi en deze bouwt zijn auto snel om naar een 6-persoonsauto. De terugreis is duurder dan de heenreis maar ja, ander bedrijf en de taxi die we op de heenweg hadden mocht ons niet ophalen. We eten ’s avonds om de hoek en hebben mooie lampjes op de kamer. We liggen op tijd op bed om morgen goed uitgerust aan de laatste kilometers naar Santiago te beginnen.