Woensdag 6 april, dag 1, van Póvoa de Varzim naar Estela, 14 km. Zon, wind en 16 graden

Met zijn allen op een slaapzaal voor 8 personen is een nachtje die voor de meesten nieuw en wennen is. Er sliepen bij ons op de kamer nog twee jonge mannen. Ene kwam uit Miami en was een rondreis aan het maken. De andere kwam uit Duitsland en had een studiebijeenkomst van Erasmus. Ik had redelijk geslapen en was wel regelmatig wakker. De meesten van ons hadden weinig geslapen maar iedereen stond goed gemutst op en pakte zijn spullen weer bij elkaar.

In dit hostel, het Porto Lounge Hostel hadden we op de derde verdieping onze kamer. ’s Ochtends konden we hier ontbijten. Geen heel uitgebreid ontbijt maar er was genoeg te eten. Daarna de stad in en we lieten onze bagage nog even achter. Dan loopt gemakkelijk door de stad.

Op naar de kathedraal voor onze eerste stempel. Constance en ik gingen de kathedraal nog bezoeken en de anderen gingen via smalle straatjes naar de rivier de Douro. Ik was een aantal jaren eerder in de kathedraal geweest en was nu verrast door het deel wat aan de kathedraal vast zat wat nu ook te bezichtigen was en de toren die we konden beklimmen.

Dit is de zijkant van de kathedraal die je als eerste ziet wanneer je vanuit het centrum aan komt lopen.

Een van de kleine ruimten waar een dienst gehouden kon worden. De muziek die we zacht op de achtergrond horen past helemaal bij de sfeer.

Uitzicht vanaf de toren.

Ook tegeltjes langs de trap die ons naar de schatkamer bracht. Na de bezichtiging liepen wij ook naar de Douro waar we de anderen op een terras zagen. Wij gingen daar ook koffie drinken, heerlijk in de zon. We gaan daarna terug naar ons hostel, halen de bagage op en de bagage die vervoerd wordt is al weg. We nemen de metro naar Póvoa de Varzim waarvoor we onze metrokaart eerst op moeten laden. Gelukkig helpt een behulpzame medewerkster ons mee. Eenmaal in de metro vragen we ons af of we soms helemaal naar Spanje gaan. Nee hoor bij Póvoa de Varzim, het eindstation, stappen we uit, we moeten echt nog wat dagen lopen voor we in Spanje zijn.

We laten een groepsfoto maken en dan gaan Hans, Constance,  Silvia, Elly en Irene voor het eerst een dag camino lopen. Voor mij is het de tweede keer dat ik deze route loop en dat gaat met dit gezelschap vast weer leuk worden.

De zee is blauwer dan dat ik hem ooit gezien heb. We lopen over vlonders en we hebben hetzelfde tempo. We zien onderweg drie andere pelgrims. Dat is niet veel, twee dames uit Nederland hadden eerst de binnenland route een stuk gelopen en toen een fout gemaakt om op de kustroute te komen. Ze moeten zodoende 11 km meer lopen, gelukkig lopen wij goed en komen we na 14 km. bij het hotel, een luxe overnachting waar we van gaan genieten. Het etappedrankje smaakt weer prima en daarna hebben we een uurtje voordat we kunnen eten. Lekker opfrissen, wasje doen, contact met thuisfront en daarna worden we door de hoteleigenaar in twee groepjes naar een barretje met restaurant gebracht. Hij vraagt of hij ons ook moet halen maar dat hoeft niet, we lopen straks wel terug. Het was al heel lief dat hij ons bracht. We lopen even een klein stukje terug om wat fruit te kopen en verbazen ons over de prijzen  ik koop een appel voor 15 cent bijvoorbeeld. In het barretje zitten alleen mannen en ze kijken ons vreemd aan. We kunnen doorlopen naar het restaurant waar we een paar tafels bij elkaar zetten. De inrichting is al lang niet meer verandert vermoeden wij en we denken dat de kokkin snel opgetrommeld is wanneer we haar even later de keuken in zien duiken waar ze heerlijke vis en salade bereid. Irene en ik nemen nog een stuk viennetta-ijs na en Constance durft nog wel een pittig kopje koffie te drinken. We hadden gezellig zitten kletsen, lopen terug en sluiten deze mooie wandeldag af. Benieuwd wat ons morgen zal brengen.