24 april, veel regen, 12 graden van Zubiri naar Pamplona

Wat een mooi pad, links en rechts van de grote weg! Een smal pad met heel veel modder en ook gladde stenen. Begrijpelijk dat we voorzichtig aan deden.

Het lijken geen grote hoogteverschillen. Het pad voert vlak langs de bergruggen en beweegt met de bergen mee. Dus steeds korte stijgingen en dalingen.

Het verblijf in onze herberg El Palo Avellano was voortreffelijk. We hadden een kamer voor ons zelf, met eigen sanitair. Een heerlijk menu in de herberg en ook konden we er ontbijten. Na het ontbijt gaan we om 8.15 op pad. Een nieuwe dag. Wat zal ons deze dag brengen?

.

We komen langs een groot terrein waar Magna wordt gewonnen. We gaan er met een grote trap naar beneden.

Op weg naar Zuirain gaat het steeds harder regenen. We worden getrakteerd op een regenboog. Op dat moment ben ik even met Paula uit Brazilië. Zij wil zeker met mij naar de regenboog om goud te zoeken. Het was zo een stralende vrouw, die heeft het niet meer nodig. Haar “camino-smile” was er al.

Omdat bij Zuirain het eerste restaurant is na 10 km, treffen we daar weer elkaar en ook de andere pelgrims. Vanaf Rochesvalles hoorden we dat er meer dan 300 op pad zijn. Die zijn zich nu een beetje aan het verdelen. Ook zijn er in het weekend veel Spanjaarden onderweg. Het is dan ook druk op de Camino Français. Ik ervaar het niet zo. Het is meer gezellig om de pelgrims die je hebt ontmoet weer te zien. De stempel van het restaurant is van het ijzeren beeld bij de ingang. Een “uitgemergelde” pelgrim gaat toch weer op pad.

Naar Pamplona toe gaan we onder de weg door en verder aan de rechterkant van de weg. Met een hoge trap komen we op hoogte en hebben uitzicht over Arte en Villaval.

Het is ook af en toe droog en worden gelijk getrakteerd op de uitzichten over Pamplona.

De laatste km naar Pamplona lijken ver. Het is nog bijna 5 km door de stad. De grote stadsmuren zijn de eerste tekenen dat we in het historisch centrum komen.

We hebben deze keer een zeer goed pension met 1 en 2 persoonskamers. We ervaren het als heel luxe met zelfs een eigen handdoek….In de avond gaan we bij Cerveceria restaurant ” Viva san Fermin” eten. Niet ver van ons pension, dichtbij het gemeentehuis.

Op naar een nieuwe dag vol met uitdagingen.