Vrijdag 3 september: O Logoso – Cee 16 km.  Bewolkt. Keuzestress en we gaan naar zee

Het was een rustige middag gisteren. We zitten in een klein gehucht tegen een berg waar niets te doen is. Het lijkt een en al herberg. Wel gezellig met een bar en restaurant. Het enige probleem is dat er veel vliegen zijn, vooral binnen in de bar. We besloten daarom om s avonds buiten te gaan zitten eten. Het is inmiddels afgekoeld en we zien elkaar in outfits die we nog niet eerder van elkaar gezien hebben. Mooi dat tegenwoordig alles over elkaar gedragen kan worden.

Zo zaten we de hele avond buiten te eten.

Hoewel morgen pas de laatste wandeldag is, komt vandaag het einde van deze tocht al in zicht, de zee! Spannend. Ook vreemd. We zijn al bijna twee weken intensief met elkaar onderweg. We hebben veel gezelligheid gehad, veel gelachen met elkaar en er zijn weinig irritaties geweest. Het voelt inmiddels eigen om op een slaapzaal met elkaar te zijn. Raar zal het zijn als dat straks voorbij is. Aan de andere kant begint  ook het verlangen naar huis terug te komen, het oude vertrouwde en de geliefden thuis. Het elke dag vroeg op moeten, lange stukken lopen en continu bij elkaar zijn, is ook vermoeiend. Ik ben benieuwd hoe we er straks als we weer in ons ouwe leventje zijn op terugkijken. In ieder geval spreken we al snel een reünie af om de reisverslagen te delen en bij te kletsen.

Vandaag lopen we 16 kilometer door de natuur. We komen geen bars tegen, alleen twee kapelletjes. We ontbijten vooraf en nemen broodjes mee voor onderweg. De eerste keuzestress: wat willen we op het broodje: het wordt 5 x chorizo met kaas en 1 x voor Riet ham met kaas.

Om half 9 starten we met lopen. Na een kilometer komen we bij een informatiecentrum met prachtige foto’s van de regio Dumbria waarin we nu lopen. Onder andere van pelgrims uit de middeleeuwen.

We krijgen weer keuzestress. Waar gaan we heen? Muxia of Finistera? Gelukkig mag ik het bepalen. Het wordt Finistera.

Daarna begint de echte wandeling door de natuur. We lopen in de bergen met hei en brem in bloei. Erg mooi.

Bij de eerste kapel hebben we de eerste picknick. Lekker broodje, hè Riet?

Bij de tweede kapel kunnen we ons lichaam helen met echt bronwater.

Langzaam komen de zee en onze volgende overnachtingsplaats Cee dichterbij.

We zijn er om twee uur. Het was een prachtige niet al te moeilijke wandeling. En we hebben 2-persoonskamers met zeezicht!