16 kilometer, 20 graden, ‘s ochtends zon en ‘s middags regen.

Het eten van gisteravond was erg gezellig. Een restaurant met traditionele Portugese gerechten… altijd een bijzondere ervaring.  Wat zouden we krijgen? Zelfs nadat het eten werd geserveerd was dat niet altijd duidelijk 🙂.

Vandaag hebben we een korte etappe op het programma staan. Na de tocht van gisteren was dat een welkome afwisseling. We maken er een rustige dag van. We verwachten een regenachtige dag dus we houden onze poncho’s paraat.

De route loopt vandaag door verschillende kleine dorpjes. Leuk om het Portugese leven zo van dichtbij te bekijken. We krijgen een aantal keer een bom Caminho toegewenst. Leuk!

Ook vinden we dit mooie beeld van onze beschermheilige van deze tocht:  San Tiago.

Het begin van de dag begon gelukkig erg zonnig. Zouden we de poncho’s dan toch niet nodig hebben?

Aan het begin van de middag begint het toch langzaam te miezeren. We stellen het aantrekken van de poncho’s zo lang mogelijk uit en hopen door een lunch in een cafe waar we ook onze eerste Pastels de nata eten, de regen te ontlopen.

Als we weer aan de laatste 4 kilometer van de etappe willen beginnen moeten we er toch aan geloven.

En dat wandelen in de regen heeft eigenlijk ook wel wat. Dit hoort zeker ook bij de Camino-ervaring.

Wat ook bij de Camino-ervaring hoort is het slapen in een algemene herberg. Plastic matrassen in simpele stapelbedden en basic voorzieningen. Het valt iedereen eigenlijk helemaal niet tegen. De douches werken prima, de was hangt te drogen in de tuin en er is een bar op loopafstand.  Wat wil een pelgrim nog meer!