Dinsdag 31 augustus: Santiago – Negreira 21 km. Uitgeput. s Middags was het heet

Vandaag is het een spannende dag voor ons. We gaan meer dan 20 kilometer lopen. Tot nu toe was de afstand 10 tot 15 kilometer per dag (1 dag 17).

Eerst nog wat over Santiago.  Wat was het fijn om een nacht een eigen kamer met eigen douche/toilet te hebben, en ook nog eens in hartje Santiago. Gisteren na de lunch spraken we af dat ieder ’s middags zijn eigen gang zou gaan en dat we elkaar ’s avonds zouden zien. Gelukkig was het veel minder druk in Santiago dan de vorige week. Iedereen heeft  s middags zelfs de kerk kunnen bekijken zonder in een lange rij te hoeven staan.

Om 7 uur ’s avonds kregen we de Compostela’s. Een hele prestatie.

Het lukte helaas niet om daarna naar de mis te gaan.  We hebben volgende week nog een kans. We vinden wel plek op een terras.

Vandaag zijn we weer bijtijds op  voor onze monsteretappe richting het einde van de wereld, maar liefst 21 kilometer naar Negreira inclusief een lange klim. Attie neemt een stuk de bus.  Eerst was er een klein incidentje met iemand die zich had verslapen en vervolgens  haar onderbroek vergat. Het wordt  een ” luchtige”  dag voor haar…

We lopen al snel fout bergop. Maar gelukkig na een paar honderd meter komt een engel ons tegemoet. Terug naar beneden. Langs de rivier moeten we blijven.

En nog een terrasje. Het is heet vanmiddag. We hebben veel vocht nodig. En lopen op het eind veel over asfalt dat ook heet is. Zingend proberen we niet aan onze pijntjes te denken.

Het mooiste vandaag is de middeleeuwse brug van Ponte Maceira.

Rond 4 uur komen we uitgeput bij de herberg aan, waar Attie op ons staat te wachten. Fijn. Zij wijst ons de weg en verzorgt de was. Nog een engel…