Dinsdag 24 augustus 2021, Estela – Antas (19 km)

’kan ik deze dag overslaan?’. Dat zijn de eerste woorden die mijn slaapmaatje van vannacht vanmorgen uitspreekt. En ik deel haar gevoel. De muggen hielden ons flink uit de slaap. Zwetend lagen wij woelend onder de lakens, het is ook in de nacht erg warm.

Een kop koffie (of twee) helpt. Natuurlijk gaan we gewoon weer op stap. De gele pijlen roepen. We vertrekken ‘lekker’ vroeg, we willen de warmte voor zijn.

De eerste kilometer lopen wij deels door het bos en deels door een landbouwgebied. Mooie uitzichten geven goede perspectieven.

Daar waar we de afgelopen dagen vooral een ‘badgasten-gevoel’ kregen, ervaren we nu meer de Portugese dorpjes.

Gier zien wij voir het eerst ook een aantal andere pelgrims. Het doet ons goed, de ontmoeting met gelijkgestemden.

Om bij Esposende te komen moeten wij het water oversteken. Het is windstil, de boortjes liggen stil op het water.

En ook in Esposende voelen wij ons in alle talen welkom.

De temperatuur loopt tegen het middaguur op. Twee-en-dertig graden in de schaduw, is op verharde  zonnige wegen in een bebouwd gebied een hele ervaring. Een ervaring die maakt dat een plek in de schaduw in de buurt van een kraan een groot genoegen is. Mijn voeten waarderen de frisse lucht. Of dat andersom ook het geval is laat ik maar in het midden.

Met opgefriste moed lopen wij verder. We gaan in de goede richting.

Rond twee uur bereiken wij onze overnachtingsplek, guesthouse Antas. We hebben zin in schaduw, een koude douche en een bed.

Wat we vinden is veel meer dan dat. We vinden een paradijsje, een heerlijke plek om met elkaar de middag door toebrengen. The Camino provides, we zijn blij dat we deze dag niet hebben overgeslagen en ons  ondanks de aanvankelijke aarzelingen bij deze dag mee hebben laten voeren door de gele pijlen.