8 november, 22 km, zonnig 7-13 graden
Het is bijna niet te geloven. Er waait een hele koude poolwind over heel Spanje met zelfs in de omgeving van Madrid sneeuw. We zien op tv dat het in O Cebreiro ook sneeuwt. Onze mede pelgrims op de camino Francais hebben het daar ook heel koud. Die poolwind voelen we hier ook, maar met die heerlijke zon erbij ervaren we het als fantastische wandeldag.
Toch herkenbaar deze schaduwen: vlnr Gert Jan, Ada, Elly, Tiny, An en ik. (Stop…verboden voor 30+???)?
Vandaag hadden we wel ontbijt in ons Hostal Los Naranjos. Voor we Castuera uit zijn is het zeker 2 km. Het is even zoeken naar de route in een stad. Gelukkig hebben we maps.me, zodat we goed kunnen zien waar we de stad uitgaan.
Ons Hostal lag op het hoogste punt van Castuera. Je ziet dat we een heel eind zijn gedaald.
Op onderstaand overzicht lijkt het alleen naar beneden te gaan, met aan het einde een flinke stijging naar Campanario. De etappe van vandaag was voortdurend dalen en stijgen.
In alle vroegte is het echt koud. Donsjassen, regenjassen en handschoenen aan. Ik houd me warm door mijn regen poncho over mijn kleding aan te trekken. Zo is het precies warm genoeg. De voorspellingen waren immers 15-25 graden en dan neem ik mijn donsjasje niet mee.
We zien regelmatig roofvogels. Zelfs een met een gevorkte staart en witte vlekken aan de vleugels. Wie weet lukt het nog een foto te maken….We blijven er even stilstaan.
Plotseling horen we van verre geluid. Eerst lijkt het op een auto. Het blijkt een grote kudde schapen te zijn. Alsof ze nieuwsgierig naar ons waren. Toen ze dicht bij ons waren, stopten ze.
Na 2 uur waren we toe aan pauze. Precies daar vinden we een vervallen huis, met een plekje in de zon en uit de wind. Heerlijk! Tot nu toe zijn er onderweg geen enkele voorzieningen. Als wat we nodig hebben, kopen we van tevoren in een supermarkt of klein winkeltje.
We beginnen te snappen wat Extremadura betekent….extreem zwaar, misschien wel. Oneindige verten, bijna geen begroeiing, in de verte bergen. Een kaal landschap met hier en daar een dorpje, meestal op een heuvel.
Daar ligt Campanario. Boven aan de heuvel. We lopen door het centrum. Bij bar Toscana kunnen we de sleutel halen voor ons pension Malay. Dat ligt nog bijna een km verder.
De Mozarabe….We zijn in Malaga begonnen en gaan deze keer tm Merida.
Nog 5 wandeldagen te gaan……
Prachtige heldere dag met mooie beelden van de omgeving. Wel pittig met die wind.
Heb jullie een aantal dagen niet kunnen volgen maar gelukkig zijn jullie gewoon doorgelopen zonder mijn support. Wat een prachtige foto’s weer Mieke en wat een leuke bijschriften. Ik ben weer helemaal op de hoogte en heb gemerkt dat jullie vaak geluk hebben met aardige mensen, gelegenheden die precies op tijd open gaan en het de juiste weg volgen door een toeval. Alleen die kou valt tegen!
Vanmiddag hebben we weer Pilgrim van Enya gezongen met het koor dus wij begeleiden jullie nog steeds. Nog veel plezier in de komende 5 wandelingen.
Mooi foto van jullie schaduwen, lijkt bijna het monument op de francais boven op de berg! Heel bijzonder. Wat een mooie vorm bomen groeien er op deze camino!.
Veel plezier nog de komende dagen in deze mooie omgeving