2 oktober, 18 km, half bewolkt 22 graden

Tja….we hebben een heel zwaar leven ?

De etappe van vandaag naar Alcaracejos is maar liefs 36 km. Dat is voor ons echt te ver. De oplossing kwam bijna vanzelf. Angel van ons overnachtingsplaats in Villaharta komt ons halverwege ophalen en morgen brengt hij ons weer terug naar de plaats waar op zijn opgehaald. Het leven van ons is daardoor niet te zwaar en we hebben vandaag weer een ontzettend mooie wandeling achter de rug. Omdat het gisteren een feestdag was, waren de winkels dicht en hebben we ook een lunchpakket meegekregen. Zie onderstaande foto….misschien had deze “pelgrim?” het wel te zwaar???

Deze keer is onderstaande kaart te lezen van rechts naar links. We zijn gestart daar waar kroeg staat en bij de pijl zijn we opgehaald. Vooral stijgingen en in totaal 260 hoogtemeters.

Hostal Mira Sierra ligt aan het begin van het dorp en we beginnen gelijk met de stijgingen. Een stuk langs de weg, maar er worden direct al verrast met mooie vergezichten.

Door de tunnel of erlangs? Vanaf hier gaat het pad de natuur in en is daarna overal onverhard.

Het is een afgelegen pad, met hier en daar bewoning. We hadden allemaal extra water meegenomen. Ik merk dat ik zuinig doe met water en besluit toch bij een huis om water te vragen. De mensen zijn bijzonder vriendelijk en natuurlijk krijg ik water. Deze honden blijven ontspannen liggen.

Overal zien we de gele pijlen. De vrienden van de Camino in Andalusië hebben er heel goed voor gezorgd. En nu maar hopen dat deze prachtige boomstam niet omver wordt gezaagd.

Bij een boerderij waren diverse katten te zien. Een van die katten ging wel 5 km met ons mee. Pas lang na de lunch, ging de kat weer terug. Misschien rook de kat onze gebakken eieren wel…….

De meeste bomen zijn groen. Deze was in prachtige herfsttooi.

We boffen erg. Voor deze dag was wat regen voorspeld. We zien het wel steeds donker worden, maar het blijft droog. De temperatuur is heel aangenaam, zodat we onze lunch buiten kunnen opeten.

Dat had Angel goed uitgelegd. Bij paal met daarop 18 km, moeten we de Camino verlaten om door Angel opgehaald te worden. Vanaf dit het nog 900 meter en dan vinden we een standbeeld.

Trots poseren we bij dit standbeeld van een visser die een enorme snoek heeft gevangen. We voelen ons ook trots. Zoveel mooie natuur schoon en wij mogen hier maar lopen. Deze dag zit er op en we kijken er met een goed gevoel op terug.

Een passend lied hierbij is: “Zie mij daar nu lopen”. (Van Acda en de Munick)

En nog een mooi Camino kadootje. We hadden iets nodig van de apotheek. Het is zaterdag en de apotheek is gesloten. We kunnen aanbellen. (urgent???). We zijn gesloten zegt de apotheker. Ik vraag of we toch wat kunnen kopen? Ja hoor, ik kom eraan, zegt ze. En zo helpt ze ons, als ze is gekomen aan onze spullen. Daar worden we blij van, als we zomaar, zo goed worden geholpen.