30 graden, zonnig en 20km

Voor de eerste keer gaan we ontbijten in een barretje. Iets verderop langs de route is er een. De wekker liep om 7 uur af en we lopen om kwart voor 8 aan. In het barretje zijn meerdere camino lopers. Een lekker broodje banaan en camillethee voor mij, een stempel, water en fruit inslaan en we gaan op pad. Een hondje staat langs de kant en krijgt van Corrie een stukje brood. De hond gaat het verstoppen voor later.

Al snel komt Gré erachter dat ze haar stokken vergeten is. Ze gaat terug en uiteraard wachten wij op haar. Gelukkig kunnen we daarna al snel van de drukke weg af waar heel hard gereden wordt. We lopen langs een waterstroom en over een oude brug.

De pas zit er goed in maar de acherhoede loopt nooit ver achter. We lopen en lopen en stoppen pas bij een vrouwtje die stempels zet en een kaartje met een stukje rozemarijn erbij. Uiteraard geven we haar iets. En we vragen haar waar we koffie kunnen drinken.

Dat is niet ver meer en iedereen die op het terras zit staat ineens op of maakt plaats. Regina gaat op de stoep zitten en de rest heeft een stoel. Pastéis de Nata wordt er bij de koffie gekocht, nu kan het nog vanaf morgen zijn we in Spanje. Ik heb nog een stukje chocolade van gisteren.

We zien nu meer wandelaars dan andere dagen. Als we verder gaan kunnen we in het portugees, frans, duits, nederlands en engels gedag zeggen. Wat verderop zien we een mooi terras om te lunchen. We hebben niet echt een lunchpakket en willen hier wat te eten nemen. Cortie en Gré liepen voor en ik bel ze. Ze zijn een klein stukje verder en komen terug. Het duurde lang voor we iets te eten hadden en toen we weer op pad gingen was het veel warmer geworden. Hoe ver het vandaag nog is wijst Marian hier aan.

Langs de weg staat een Mariabeeldje wat het Avé Maria speelt als je er langs loopt. Leuk om te zien en horen en voor onze mensen die het gemist hebben: bij deze

Bij een van de oude wasplaatsen doet een vrouw haar was. Regina had haar gevraagd of ze een foto mocht maken.

Lorita en ik zagen haar net van de wasplaats weglopen en ze vroeg of we water wilden. Dat hoeft niet, we hebben nog voldoende.

De route is weer mooi vandaag en het was zeer warm toen we in Valença via het voetgangersstoplicht naar het hostel liepen. We zijn een minuut voor drie daar maar er is niemand. Dan gaan we maar een terras opzoeken voor ons etappedrankje.

Het hostel is nieuw en dat is te zien, erg mooi. We hebben een kamer voor tien personen zodat er maar twee mensen boven hoeven te slapen. Wederom geen slaapzak en handdoek nodig.

Na douchen en de was lopen we in groepjes de stad in en worden er net als gisteren caminohoedjes gekocht.

Zoals iedere avond wordt er tijdens en na het eten veel gelachen. Om half 10 ligt iedereen op bed en Corrie heeft haar lampje voor het raam ook maar uitgemaakt. Ze had vandaag ook raar licht merkte ze en toen bleek een glas uit haar zonnebril gevallen te zijn.